قرآن كريم مى فرمايد:)وَالْوَالِدَاتُ يُرْضِعْنَ أَوْلَادَهُنَّ حَوْلَيْنِ كَامِلَيْنِ لِمَنْ أَرَادَ أَن يُتِمَّ الرَّضَاعَةَ (85))."ومادران بايست دوسال كامل فرزندان خود را شير دهند، آن كسى كه خواهد فرزند را شير تمام دهد..."حديث شريف:1 - امام صادق عليه السلام نقل كرده كه پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله مى فرمايد: "پس از گرفتن كودك از شير، ديگر شير خوارگى ورضاع نخواهد بود."(86)2 - از امام صادق عليه السلام نقل است كه فرمود: "شير خوارگى پيش ازدوسال وپيش از آن است كه كودك از شير ستانده شود."(87)3 - حماد بن عثمان از امام صادق عليه السلام نقل مى كند كه فرمود: "بعداز گرفتن از شير، شير خوراگى در ميان نيست. عرض كردم از شيرگرفتن چيست؟ فرمود: "دو سالى كه پروردگار فرموده است."(88)تفصيل احكام:شرط است كه شير خوارگى در دو سال كمال يابد، اما اگر كودكى پس از تمام شدن دو سال شير بخورد محرميت ميان او ودايه اش پديدنمى آيد، زيرا در روزهاى از شير گرفتن بوده است.اين شرط نيست كه عمر فرزند نسبى دايه كمتر از دو سال باشد،ولى بهتر است در مورد دايه احتياط رعايت شود، چنانكه بهتر است درباره كودكى كه از شير ستانده شده وسپس از زن مرضعه اى شيرخورده است، اگر چه قبل از تمام شدن دوسال باشد بااحتياطعمل شود واقوى عدم لزوم عمل به اين احتياط در هر دو مورد است بدين ترتيب اگر خوردن اخرين نوبت شير پيش از آن كه كودك به دوسال برسد تمام شود محرميت ايجاد مى گردد ودر غير اين صورت خير.ملاك: گذشت بيست وچهار ماه از سن كودك شير خواره است،نه آغاز يا پايان سال هجرى.