3 - فقه نگاه
الف - احكام عمومىقرآن كريم:)قُل لِّلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَيَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذلِكَ أَزْكَى لَهُمْ إِنَ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا يَصْنَعُونَ * وَقُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَيَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا ...(19))"به مردان مؤمن بگو كه چشمان خويش را )از نگاه ناروا( ببندندوشرمگاه خود را )از عمل زشت( محفوظ دارند، اين برايشان پاكيزه تراست، زيرا خدا به كارهايى كه مى كنند آگاه است * وبه زنان مؤمن بگو كه چشمان خويش را )از نگاه ناروا( ببندند وشرمگاه خود را)از عمل زشت( محفوظ دارند وزينتهاى خود را جز آن مقدار كه پيداست )بر بيگانه( آشكار نكنند."حديث شريف:1 - در صحيح فضيل آمده است كه از امام صادق عليه السلام پيرامون دوساعد زن پرسيدم كه آيا آنها از زينت محسوب مى شوند كه در اين فرموده خداوند به آن اشاره شده است: )وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّالِبُعُولَتِهِنَّ( "زنان مؤمن زينت خود را آشكار نكنند مگر براى شوهران خود..؟"حضرت عليه السلام فرمود: آرى.. وهر آنچه زير وپائين تر از مقنعه است زينت است، وهر آنچه جز مچ دست است كه دستبند بر آن مى بندندزينت است.(20)2 - در موثق زراره از ابو عبد اللَّه عليه السلام پيرامون اين سخن خداوند:)إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا( جز آن مقدار "از زينت كه ظاهر است". آمده است كه فرموده: )مقصود از زينت ظاهر سرمه وانگشترى است(.(21)3 - نيز حضرت عليه السلام مى فرمايد: )نگاه اول از تو، ونگاه دوم به زيان تو، ونگاه سوم نابودى تو در آن است(.(22)تفصيل احكام:1 - جايز نيست مردى در غير ضرورت به زنى بيگانه نگاه كند مگردر حد متعارف )صورت ودست( مشروط به اينكه توأم بالذت وريبه)يعنى ترس از افتادن در عمل حرام( نباشد.2 - جايز است به محرمهاى نسبى يا رضاعى ياسببى نگريست مشروط بر آن كه محرميت سببى بر اساس ازدواج شرعى باشد.3 - نگاه كردن به زنان اهل كتاب، بلكه مطلق زنان كافر جايز است،به شرط عدم لذت جويى وبا اطمينان از عدم افتادن در عمل حرام ولى احوط آن است كه در نگاه كردن به مقدارى بسنده شود كه معمولاً آنها را نمى پوشانند. وبه نظر مى رسد با اين كيفيت اشكالى ندارد به زنان باديه نشين وروستا نشين ونيز زنانى كه توجهى به نهى ازمنكر نمى كنند نگريست.