1 - ايجاب بايد از سوى زن يا وكيل او با لفظ )نكاح( يا )تزويج(باشد، ودر نكاح دائم لفظ )متعه( نيز كافى است ، به شرط آن كه اشاره اى شود كه دلالت بر قصد دوام داشته باشد.سپس، آيا ايجاب وقبول بايد تنها با تلفظ زبانى باشد )يعنى مستقيماً بر زبان آورده شود( يا هرگونه اظهار، مانند امضا بر ورقه عقدهم مى تواند كفايت كند؟پاسخ اين است كه بى شك احتياط آن است كه با لفظ صورت پذيرد.2 - در عقد شرط است كه در صورت امكان -بنابه احتياطمستحب- به زبان عربى ايراد گردد اگرچه، به وسيله وكيل انجام شود.3 - در غير از صورت پيش گفته، مى شود عقد را با زبان ديگرى جارى كرد، به شرط آن كه مفهوم نكاح وتزويج را برساند.4 - احتياط، گفتن دو لفظ "ايجاب وقبول" به صيغه فعل ماضى است، ولى صيغه مستقبل وجمله خبريه نيز كفايت مى كند، وحتى باجمله اى كه ظاهرش امر يا استفهام باشد به شرط آن كه مفاد آن انشاءعقد باشد.5 - احتياط آن است كه ايجاب از سوى زن باشد وقبول از جانب شوهر اگرچه اقوى، جواز عكس است.
لطفا منتظر باشید ...
