حديث شريف:1 - در حديثى منقول از امام باقرعليه السلام آمده است كه از حضرت عليه السلام درباره مردى پرسيدند كه مادرش در غياب او تزويجش كرده است.حضرت عليه السلام فرمود: "ازدواج جايز است )يعنى لازم نيست(شخص متزوج اگر بخواهد مى پذيرد واگر نخواهد رد مى كند، ولى اگررد كرد مادرش بايد مهر را بپردازد."(162)2 - در حديث ديگرى از امام رسيده است كه از حضرت عليه السلام درباره برده اى پرسيدم كه بدون اجازه اربابش ازدواج كرده است؟حضرت فرمود: "اين بسته به خواست ارباب اوست اگر بخواهداجازه مى دهد واگر نخواهد آن دو را از هم جدا مى كند."(163)تفصيل احكام:تعريف: منظور از عقد فضولى عقدى است كه از كسى سرزده باشد كه صلاحيت عقد را ندارد. نمونه هاى آن به شرح زير است:برادرى بدون اجازه خواهرش، او را به ازدواج در مى آورد، يامادرى پسرش را به ازدواج در مى آورد، يا وكيل زن، او را بدون اجازه به عقد ديگرى در مى آورد، يا ولى مولى عليه را به ازدواج كسى درمى آورد كه در او عيبى است، يا برده اى بدون اذن اربابش ازدواج مى كند. اينها همه نمونه هاى عقد فضولى هستند.1 - اقوى، صحت عقدى است كه به نحو فضولى صورت گرفته باشد پس از اجازه دادن طرف اصلى عقد، خواه از يك طرف فضولى بوده باشد، يا از هر دو طرف.2 - در اجازه دادن، اداى لفظ خاصى شرط نيست، بلكه با هرچه كه نشان دهنده رضايت به عقد باشد حاصل مى شود. بل بافعلى كه دلالت بر رضايت داشته باشد نيز حاصل مى شود.3 - اجازه، كاشف از صحت عقد است از هنگام وقوع عقد، پس بايد پيامدهاى عقد از زمان عقد بر آن مترتب شود.