ف‍ق‍ه‌ الاس‍لام‍ی‌ نسخه متنی

الف - دوست داشتن زنان

قرآن كريم:

1 - )زُيِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَوَاتِ مِنَ النِّسَاءِ وَالْبَنِينَ وَالْقَنَاطِيرِ الْمُقَنْطَرَةِ مِنَ الذَّهَبِ وَالْفِضَّةِ وَالْخَيْلِ الْمُسَوَّمَةِ وَالْأَنْعَامِ وَالْحَرْثِ ذلِكَ مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَاللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الْمَآبِ(311)).

"امور مورد علاقه، از جمله زنان وفرزندان واموال هنگفت از طلاونقره واسبهاى ممتاز وچهار پايان وزراعت وكشاورزى در نظر مردم جلوه داده شده است )تا به وسيله آن آزمايش شوند( ولى اينها سرمايه هاى زندگى دنياست، )وهرگز نبايد هدف اصلى انسان را تشكيل دهد( وسرانجام نيك )وزندگى جاويدان( نزد خداست."

از اين آيه استفاده مى كنيم كه:

الف - دوست داشتن زن از غرايز اساسى مردم است وكسانى كه بااين دوستى مخالفت ورزند در واقع با فطرت سليم مخالفند.

ب - اين دوستى بايد در محدوده ايمان به خدا وروز رستاخيزباشد ونبايد بر حب مؤمن نسبت به خدا وعمل صالح او غلبه پيداكند.

ج - آدمى بايد حب آنچه - به طور غريزى - مورد علاقه مى باشد رابا حب خداوند سبحان جمع كند.

2 - )يَاأَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُم مِن نَفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَازَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالاً كَثِيراً وَنِسَاءً وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي تَسَاءَلُونَ بِهِ وَالْأَرْحَامَ إِنَ اللَّهَ كَانَ عَلَيْكُمْ رَقِيبَاً(312)).

"اى مردم! از پرورگارتان بپرهيزيد، آن خدايى كه همه شما را از يك انسان پديد آورد، وهمسر آدم را از او آفريد، واز آدم وهمسرش مردان وزنان فراوانى به وجود آورد، واز خدايى بپرهيزيد كه )در نظر شماعظمت دارد وبه( هنگامى كه مى خواهيد چيزى از ديگرى طلب كنيد نام او را مى بريد، واز خويشاوندان خود )وقطع پيوند آنها( بپرهيزيد.خداوند مراقب )اعمال( شماست."

از اين آيه بينشهاى زير را به دست مى آوريم:

الف - زن از مرد آفريده شده، پس آن دو به رغم اختلافاتشان يكديگر را كامل مى كنند، وبدين ترتيب مرد به زن وزن به مرد گرايش دارد.

ب - پيوند زناشويى بين زن ومرد، ونيز پيوند خويشاوندى - به طور عموم - پيوندى فطرى است وبايد در آن تقواى خدا را در پيش گرفت وآن را حفظ ونگهدارى كرد وحقوق الهى را در آن در نظرداشت.

3 - )يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا يَسْخَرْ قَوْمٌ مِن قَوْمٍ عَسَى أَن يَكُونُوا خَيْراً مِنْهُمْ وَلَا نِسَاءٌ مِن نِسَاءٍ عَسَى أَن يَكُنَّ خَيْراً مِنْهُنَّ وَلَا تَلْمِزُوا أَنفُسَكُمْ وَلَا تَنَابَزُوابِالْأَلْقَابِ بِئْسَ الْاسْمُ الْفُسُوقُ بَعْدَ الْإِيَمانِ وَمَن لَمْ يَتُبْ فَأُولئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ(313)).

"اى كسانى كه ايمان آورده ايد، نبايد گروهى گروه ديگر را مسخره كند، شايد آن مسخره شدگان بهتر از آنها باشند، ونيز نبايد گروهى از زنان گروه ديگر را مسخره كند شايد آن مسخره شدگان بهتر از آنها باشند، وازهم عيبجويى نكنيد ويكديگر را به القاب زشت نخوانيد كه پس از ايمان به خدا نام فسق )برمؤمن نهند( بسيار زشت است، وهر كه )از فسق وگناه به درگاه خدا( توبه نكند بسيار ظالم وستمكار است."

از اين آيه چنين الهام مى گيريم كه زن نيز همچون مرد، كرامتى داردكه نبايد آن را به بازى گرفت ومسخره كرد، چه بسا اين كرامت بيش ازشخص مسخره كننده باشد كه آن را به بازى مى گيرد.

4 - )فَاسْتَجَابَ لَهُمْ رَبُّهُمْ أَنِّي لَا أُضِيعُ عَمَلَ عَامِلٍ مِنْكُم مِن ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَى بَعْضُكُم مِن بَعْضٍ...(314)).

"پس پروردگارشان دعايشان را اجابت فرمود كه: من عمل هيچ كسى از شما را چه زن وچه مرد ضايع نمى كنم، بعض از شما از بعض ديگر تولديافته اند."

از اين آيه وجز آن در مى يابيم كه دين خدا در احكام مربوط به آخرت ميان مرد وزن تفاوتى نمى نهد، وخداوند به هر كس آن دهد كه به دست آورده است، واين سنت الهى )مسؤوليت كامل( بايد اساس همه احكامى باشد كه براى زن وضع مى شود. زن در تصميم گيرى ومسؤوليتهاى خود مستقل است )مگر در مرزها وحدودى كه شرع مقدس آن را معين كرده(.

5 - )وَمَا لَكُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِوَالْوِلْدَانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَل لَنَا مِن لَدُنْكَ وَلِيّاً وَاجْعَلْ لَنَا مِن لَدُنكَ نَصِيراً(315)).

"چرا در راه خدا جهاد نمى كنيد، وبراى جمعى ناتوان از مرد وزن وكودك شما )كه در مكه اسير ظلم كفارند( آنان كه دايم مى گويند: بارخدايا، ما را از اين شهرى كه مردمش ستمكارند بيرون آر، واز جانب خود براى ما نگهدار وياورى فرست."

وبدين ترتيب خداوند در راه نجات زنان ودفاع از زندگى وآزادى وكرامت آنها فرمان به ستيز وجهاد مى دهد.