مسجد در قرآن - تفسیر کوثر جلد 4

شناسان و مفسران اين واژه را يك واژه سريانى مى دانند كه به زبان عربى داخل شده است از جمله سيوطى كلمه سجّدا را از كلمات دخيله و از اصل سريانى مى داند(1) مستشرق انگليسى استانلى لينپول مسجد را بر گرفته از واژه meschitaايتاليايى و يا mesqita اسپانيايى مى داند.(2)

ما تصور مى كنيم كه ورود اين واژه از سريانى به عربى بعيد نيست چون زبانهاى عربى و عبرى و سريانى و نبطى تقريبا ريشه واحدى دارند ولى گفته لينپول بعيد به نظر مى رسد و اگر تشابهى وجود دارد يا صرفاً تصادفى است و يا از عربى به اين زبانها وارد شده است چون كلمه مسجد حتى در زمان جاهليت و پيش اسلام در ميان عربها رايج بود. و نمونه آن مسجدالحرام است كه در ميان آنها متداول بود. چون در قرآن آمده و واژه هاى قرآن مطابق با اصطلاحات عصر جاهلى است.

مسجد در قرآن

اين واژه به صورت مفرد و جمع بيست و هشت بار در قرآن آمده و اشتقاقات آن نيز دهها بار در قرآن مورد استفاده قرار گرفته است.كلمه مسجد گاهى در قرآن به مساجد خاصى اطلاق شد و گاهى هم مسجد به خصوصى مورد نظر نبوده بلكه همه مساجد را شامل مى شود. از مواردى كه در آنها مسجد خاصى مورد نظر بوده است، مساجد زير را مى توان نام برد:

1 - مسجدالحرام، اين مسجد پانزده بار در قرآن ذكر شده از جمله:

فولّ وجهك شطر المسجد الحرام (بقره/ 144)پس صورت خود را به سوى مسجد الحرام بر گردان.

2 - مسجدالاقصى، نام اين مسجد فقط يك بار در قرآن آمده:

1 - سيوطى، الاتقان فى علوم القرآن ج 2، ص 113.

2 - المساجد فى الاسلام ص 138.