لطفا منتظر باشید ...
مخالف با چيزى است كه از روايات فهميده مى شود چون در روايات جزيه را به خراج تشبيه كرده و خراج در آخر سال گرفته مى شود.(1)
و در تاريخ مى خوانيم كه الطائع خليفه عباسى در سال 366 فرمان داد كه جزيه اهل ذمّه به نسبت استطاعت و در محرّم هر سال جمع آورى شود.(2)
4 - سقوط جزيه:
اگر پيش از تمام شدن سال، يك نفر ذمّى مسلمان شد جزيه از او ساقط مى شود و اين مسأله اجماعى است ولى اگر پس از تمام شدن سال و پيش از دادن جزيه مسلمان شود، در اينجا اختلاف نظر وجود دارد. قول راجح اين است كه جزيه از او ساقط مى شود چون پيامبر فرموده:
الاسلام يجبّ عما قبله.(3)
اسلام آنچه را در پيش از اسلام اتفاق افتاده از بين مى برد.
و نيز فرموده:
ليس على المسلم جزية.(4)
براى مسلمان جزيه اى وجود ندارد.
ديگر اينكه پرداخت جزيه بايد همراه با صغار باشد و كسى كه مسلمان شده است نبايد تحقير شود.(5)حكم سقوط جزيه پس از مسلمان شدن ذمّى اگر چه بعد از گذشت سال باشد از اين آيه شريفه هم استفاده مى شود:
قل للذين كفروا ان ينتهوا يغفر لهم ما قد سلف (انفال/ 38)
1 - جواهر الكلام، ج 21، ص 258.
2 - آدام متز، تاريخ تمدن اسلامى در قرن چهارم ج 1 ص 62 به نقل از رسائل الصابى.
3 - محدث نورى، مستدرلك الوسائل، ج 7، ص 448.
4 - همان، ج 11، ص 134.
5 - رجوع شود به جواهر الكلام، ج 21، ص 258 و مسالك الافهام، ج3، ص 73.
