تفسیر کوثر جلد 4
لطفا منتظر باشید ...
ـ عن امير المؤمنين (ع) قال: ونحن اصحاب الاعراف انا و عمّى و اخى و ابن عمّى(1)... اميرالمؤمنين (ع) فرمود: ما اصحاب اعراف هستيم، من و عمويم و برادرم و پسر عمويم.دسته دوم از روايات دلالت دارند بر اين كه منظور از اهل اعراف كسانى هستند كه گناهانشان با ثوابشان مساوى است كه نه اهل بهشت و نه اهل جهنم هستند. در اين باره نيز چندين روايت نقل شده است كه نمونه هايى را مى آوريم: ـ عن الصادق (ع) انه سئل عنهم فقال: قوم استوت حسناتهم و سيئاتهم فان ادخلهم النار فبذنوبهم و ان ادخله الجنة فبرحمته.(2)از امام صادق(ع) درباره اهل اعراف پرسيدند، فرمود: قومى هستند كه حسنات آنها با سيئاتشان برابر است; پس اگر خدا آنها را به جهنم وارد كند به سبب گناهانشان است و اگر به بهشت ببرد با رحمت اوست. ـ عن ابى عبدالله(ع) قال قلت له: اىّ شىء اصحاب الاعراف؟ قال استوت الحسنات و السيئات فان ادخلهم الله الجنة فبرحته و ان عذّبهم لم يظلمهم.(3)از امام صادق (ع) پرسيدم: اصحاب اعراف چه كسانى هستند؟ فرمود: حسنات و سيّئات آنها برابر است; پس اگر خداوند آنها را به بهشت ببرد از رحمت اوست و اگر عذاب كند به آنها ستم نكرده است. دسته سوم از روايات بر اين دلالت دارند كه در اعراف، هم اوليا و صلحا و ائمه خواهند بود و هم كسانى كه ايمان ضعيفى دارند و مرتكب گناهانى شده اند; ولى در آن حد نيستند كه به جهنم بروند و اوليا و ائمه شفاعت اين گروه را خواهند كرد و آنها نيز به بهشت خواهند رفت. نمونه هايى از اين احاديث را در زير ملاحظه فرماييد:
