تفسیر کوثر جلد 4

اموال خاص ديگر.

علامه حلّى در اين باره مى گويد: و از جمله انفال است آنچه كه امام از غنائم جنگى براى خود انتخاب مى كند مانند اسب خوب يا لباس گران قيمت يا كنيز خوبرو يا شمشير برنده و مانند آنها مادام كه بر جنگجويان اجحاف نشود. تمام علماى ما در اين مسأله اجماع كرده اند.(1)در اين باره نيز رواياتى وارد شده، كه از جمله آنها دو روايت زير است:

عن الصادق(ع) قال: كان رسول الله اذا اتاه المغنم اخذ صفوه و كان ذلك له ثم يقسم الباقى ... و كذلك الامام يأخذ كما اخذ رسول الله (ص).(2)امام صادق (ع) فرمود: هر وقت كه نزد پيامبر غنيمتى مى آوردند بر گزيده آن را براى خود مى گرفت و آنها مال او بود سپس بقيه را تقسيم مى كرد ... امام نيز مانند پيامبر اخذ مى كند.

- عن ابى بصير عن ابى عبدالله قال: سألته عن صفو المال؟ قال: الامام يأخذ الجارية الروقة و المركب الفارة و السيف القاطع و الدرع قبل ان تقسم الغنيمة فهذا صفو المال.(3)ابو بصير از امام صادق درباره مال برگزيده پرسيد; او فرمود: امام مى تواند كنيز خوب روى و مركب تندرو و شمشير برنده و زره را پيش از تقسيم غنائم بر دارد و اين همان صفوالمال يعنى مال برگزيده است.

5 - غنائم جنگى كه بدون اذن امام به دست آمده باشد. جنگجويان در اين غنيمتها حقى ندارند و همگى به امام اختصاص مى يابد; البته اين مسأله اختلافى است و شيخ مفيد و شيخ طوسى و سيد مرتضى به آن فتوا داده اند(4) ولى علامه در منتهى آن را قبول ندارد و معتقد است كه غنائم جنگى چه به اذن امام باشد يا

1 - علامه حلى، المنتهى ج 1، ص 553.

2 - وسائل الشيعه، ج 6، ص 356.

3 - همان، ص 369.

4 - مدارك الاحكام، ج 5، ص 417.