تفسیر کوثر جلد 4
لطفا منتظر باشید ...
بدون اذن او، مساوى است.(1)البته قول اول مطابق با روايتى است كه از امام صادق (ع) نقل شده; ولى آن روايت ضعيف است.(2)6 - اموال كسى كه بميرد و وارث نداشته باشد. در اين مسأله، هم اجماع علما(3) و هم روايتهاى صحيحى وجود دارد كه از جمله آنها روايت زير است:عن ابى جعفر(ع) قال: من مات وليس له وارث من قبل قرابته و لامولى عتاقه و لاضامن جريرة فما له من الانفال.(4)امام باقر(ع) فرمود: هر كس بميرد و وارثى از خويشاوندان نداشته باشد و كسى كه او را آزاد كرده و يا ضامن جريره هم نباشد، پس مال او از انفال است. 7 ـ معادن; در اين مسأله نيز اختلاف نظر وجود دارد. شيخ مفيد و كلينى و شيخ طوسى و ديلمى و قاضى، معادن را از انفال مى دانستند، چه معادنى كه در زمين امام باشد و چه معادنى كه در زمين اشخاص باشد; معادن ظاهرى و باطنى.(5) اين حكم از روايت جامعى از امام صادق كه موارد انفال را بر مى شمارد استفاده مى شود چون در آن روايت معادن هم ذكر شده است.(6) در مقابل اينها كسانى از علما، معادن را از انفال نمى دانند و روايت مزبور را حمل بر معادنى مى كنند كه در زمين امام باشد. همچنين از رواياتى كه در آنها خمس معادن براى امام تعيين شده اين مطلب استفاده مى شود. مشهور ميان فقهاى شيعه اين است كه معادن از انفال نيست و همه مردم در آن شريك هستند و اگر كسى معدنى را استخراج كرد بايد خمس آن را بدهد.اين مواردى بود كه به عنوان مصاديق انفال در كتب فقهى آمده است. همه اين ثروتهاى ياد شده، مخصوص پيامبر و امام به عنوان حاكم اسلامى است و هر گونه
