تفسیر کوثر جلد 4

سبحانه يقول: انما اموالكم و اولادكم فتنة .(1)

اميرالمؤمنين (ع) فرمود: يكى از شما نگويد: خدايا بر تو پناه مى برم از فتنه; چون كسى نيست مگر اينكه فراگير فتنه است، بلكه كسى كه پناه مى برد، از گمراه كننده هاى فتنه ها پناه ببرد. خداوند فرموده است: همانا مالها و فرزندان شما فتنه هستند.و َ اِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذينَ كَفَرُوا لِيُثْبِتُوكَ أَوْ يَقْتُلُوكَ أَوْ يُخْرِجُوكَ وَ يَمْكُرُونَ وَ يَمْكُرُ اللّهُ وَ اللّهُ خَيْرُ الْماكِرينَ (* ) وَ اِذا تُتْلى عَلَيْهِمْ آياتُنا قالُوا قَدْ سَمِعْنا لَوْ نَشآءُ لَقُلْنا مِثْلَ هذآ اِنْ هذا اِلاّ أَساطيرُ الْأَوَّلينَ (* ) وَ اِذْ قالُوا اللّهُمَّ اِنْ كانَ هذا هُوَ الْحَقَّ مِنْ عِنْدِكَ فَأَمْطِرْ عَلَيْنا حِجارَةً مِنَ السَّمآءِ أَوِ ائْتِنا بِعَذاب أَليم (* ) وَ ما كانَ اللّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَ أَنْتَ فيهِمْ وَ ما كانَ اللّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ(* ) و هنگامى كه كافران درباره تو نيرنگ مى زدند تا تو را در بند كشند يا تو را بكشند يا تو را بيرون كنند آنها مكر مى كردند (نيرنگ مى زدند) و خدا نيز مكر مى كرد (چاره آن مى نمود) و خدا بهترين چاره كنندگان است (30) و هنگامى كه آيات ما بر آنها تلاوت شود، مى گويند: همانا شنيديم، اگر مى خواستيم ما نيز مانند اين را مى گفتيم; اين جز افسانه هاى پيشينيان نيست(31) و هنگامى كه گفتند: خدايا اگر اين از جانب تو حق است پس براى ما سنگى از آسمان ببار يا به ما عذابى دردناك بياور(32) و خدا آنها را عذاب نمى كند در حالى كه تو در ميان آنها هستى و نيز عذاب كننده آنها نيست در حالى كه آنها استغفار مى كنند. (33)

نكات ادبى

1ـ مكر حيله پنهانى، نيرنگ. مكر از جانب بشر، همان نيرنگ و شيطنت است

1- مجمع البيان، ج 4، ص 824.