آيه: 109 إِنَّهُ كَانَ فَرِيقٌ مِّنْ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ - تفسیر نور سوره المومنون نسخه متنی

آيه: 109 إِنَّهُ كَانَ فَرِيقٌ مِّنْ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ

ترجمه:

(آيا شما فراموش كرديد كه ) گروهي از بندگان من مي گفتند: پروردگارا! ايمان آورديم ، پس ما را ببخش و بر ما رحم كن و تو بهترين رحم كنندگاني .

پيام ها:

1- خداوند، زخم زبان منحرفين به مؤمنين را بي پاسخ نمي گذارد. (انّه كان ...)

2- دعا به درگاه خداوند در دنيا مفيد است ، (كان فريق من عبادي يقولون ربّنا...) ولي دعا و التماس در قيامت مفيد نيست . (ربّنا اخرجنا... قال اخسئوا)

3- بندگان خداوند همواره از كاستي هاي خود بيمناك بوده و استغفار مي كنند. (كان ... يقولون ربّنا...)

4- ايمان مقدّمه ي مغفرت و مغفرت ، مقدّمه ي دريافت رحمت الهي است . (آمنّا فاغفرلنا وارحمنا)

5- سرچشمه ي مهرباني ها خداست . (و انت خيرالرّاحمين )

6- از آداب دعا، تجليل از خداوند است . (و انت خيرالرّاحمين )