آيه: 77 حَتَّى إِذَا فَتَحْنَا عَلَيْهِم بَابًا ذَا عَذَابٍ شَدِيدٍ إِذَا هُمْ فِيهِ مُبْلِسُونَ
ترجمه : (نه رحمت در آنان اثر كرد و نه مؤاخذه ، ما هم اين سنگدلان را رها مي كنيم ) تا زماني كه دري از عذاب شديد به روي آنان بگشاييم (و چنان گرفتار شوند كه ) ناگهان در آن (عذاب ) مأيوس شوند.نکته ها :
((مبلس )) از مادّه ي ((ابلاس )) به معناي اندوهي است كه پس از وقوع حادثه ي تلخ و شديد به انسان دست مي دهد و غالبا او را به سكوت و حيرت و يأس مي كشاند.. (88)پيام ها :
1- درهاي عذاب ، ابتدا به روي ما بسته است امّا سرسختي و لجاجت ما در برابر حق ّ، سبب مي شود كه خداوند آن درها را باز كند. (فتحنا)2- خداوند در مراحل تربيت ، اصولي را اجرا مي كند: اوّل : با رحمت ومهرباني رفتار مي كند. (ولو رحمناهم وكشفنا ما بهم من ضرّ للجوّا) دوّم : با عذاب تنبيهي : (و لقد اخذناهم بالعذاب فما استكانوا) سوّم : با عذاب نهايي كه مايه ي بيچارگي و درماندگي است . (عذاب شديد)3- كسي كه بخواهد با لجاجت ، انبيا را به يأس كشاند، گرفتار قهري مي شود كه خود به يأس كشيده شود. (مبلسون ) 4- در عذاب نهايي ، جايي براي توبه و نجات نيست و عذاب شدگان مأيوس مي شوند. (مبلسون )88-تفسيرنمونه