(امّا) شما آنان را به مسخره گرفتيد تا آن كه (با اين كار) ياد مرا از خاطرتان بردند و شما به آنان مي خنديديد.
نکته ها
بين ((سخريّا)) و ((سخريّا)) تفاوت بسياري است . اگر در جامعه روابط انسان ها بر اساس همدلي ، تعاون و خدمت باشد و همه ي افراد از هنر و ابتكار يكديگر بهره مند شوند، جامعه رشد مي يابد، تقويت مي شود و همه ي كارها سامان مي يابد كه آيه ي شريفه ي (ليتّخذ بعضهم بعضا سخريّا) (98) اين پيام را دارد. امّا اگر روابط افراد بر اساس تحقير، تضعيف و دشنام و دلسردي باشد، چنين جامعه اي فراموشي خدا و سقوط را در پي خواهد داشت و آيه ي مورد بحث اين معنا را بازگو مي كند. (فاتّخذتموهم سخريّا).اينكه مؤمنين وسيله ي غفلت كفّارقلمداد شده اند، (انسوكم ذكري ) شايد به خاطر آن باشد كه اگر مؤمنين نبودند، حقيقت حق ّ ستيزي آنان آشكار نمي شد.. (99)