زيارت حضرت ابى الفضل(عليه السلام) در روز عرفه - ادعیه و زیارات عتبات مقدسه همراه با ترجمه نسخه متنی

اَجْمَعينَ، بِاَبى اَنْتُمْ وَاُمّى، طِبْتُمْ وَطـابَتِ الاَْرْضُ الَّتىهمگى، پدر و مادرم به فداى شما، پاك گشتيد و پاك شد زمينى كهفيها دُفِنْتُمْ، وَفُزْتُمْ وَاللهِ فَوْزاً عَظيماً، يا لَيْتَنى كُنْتُشما در آن دفن شديد و به خدا سوگند به رستگارى بزرگى رسيديد، اى كاش من نيزمَعَكُمْ فَاَفُوزَ مَعَكُمْ فِى الْجِنانِ مَعَ الْشُّهَدآءِ وَالْصّالِحينَ.با شما بودم، و با شما به رستگارى نائل مىشدم در بهشت با شهيدان و مردمان شايستهوَحَسُنَ اُولئِكَ رَفيقاً، وَالسَّلامُ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَةُو چه نيكو رفيقانى هستند، و سلام بر شما و رحمتاللهِوَبَرَكاتُهُ. خــدا و بـركـاتـش

سپس در بالا سَرِ مبارك حضرت امام حسين(عليه السلام) دعا كن براى خود و از براى خانواده و برادران مؤمن خود.

زيارت حضرت ابى الفضل(عليه السلام)

در روز عرفه

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اَبَا الْفَضْلِ الْعَبّاسَ بْنَ اَميرِ الْمُؤْمِنينَ،سلام بر تو اى اباالفضل العباس فرزند امير مؤمناناَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا بْنَ سَيِّدِ الْوَصِيّينَ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا بْنَسلام بر تو اى فرزند سرور اوصياء، سلام بر تو اى فرزنداَوَّلِ الْقَوْمِ اِسْلاماً، وَاَقْدَمِهِمْ إيماناً، وَاَقْوَمِهِمْ بِدينِ اللهِ،نخستينمسلمان (اميرمؤمنان(عليه السلام)) و پيشترين كسى كه ايمان آورد، و پابرجاترين آنها در دين خداوَاَحْوَطِهِمْ عَلَى الاِْسْلامِ، اَشْهَدُ لَقَدْ نَصَحْتَ للهِِو مراقبترين آنها در حفظ اسلام، گواهى دهم كه تو بخوبى خيرانديشى كردى براى خداوَلِرَسُولِهِ وَلاَِخيكَ، فَنِعْمَ الاَْخُ الْمُواسى، فَلَعَنَ اللهُ اُمَّةًو براى رسول خدا و براى برادرت، پس چه نيكو برادر فداكارى بود، خدا لعنت كند مردمىقَتَلَتْكَ، وَلَعَنَ اللهُ اُمَّةً ظَلَمَتْكَ، وَلَعَنَ اللهُ اُمَّةً اسْتَحَلَّتْكهتو را كشتند، و خدا لعنت كند مردمىكه به تو ستمكردند، و خدا لعنت كند مردمىكهحرمت تو رامِنْكَ الْمَحارِمَ، وَانْتَهَكَتْ فى قَتْلِكَ حُرْمَةَ الاِْسْلامِ،ناديده گرفتند، و پرده حرمت اسلام را بوسيله كشتن تو دريدندفَنِعْمَ الاَْخُ الصّابِرُ الْمُجاهِدُ الْمُحامِى النّاصِرُ، وَالاَْخُپس چه نيكو برادر شكيبا و مجاهد و حمايت كننده و ياورى بودى، و چه برادرالدّافِعُ عَنْ اَخيهِ، الْمُجيبُ اِلى طاعَةِ رَبِّهِ، الرّاغِبُ فيـمادفاع كنندهاى بودى از برادرت، كه پاسخ دادى به فرمانبردارى پروردگارت و مشتاق بودى بدانچهزَهِدَ فيهِ غَيْرُهُ، مِنَ الثَّوابِ الْجَزيلِ وَالثَّنآءِ الْجَميلِ،بىرغبت بودند بدان ديگران، از پاداش فراوان و ستايش شايانوَاَلْحَقَكَ اللهُ بِدَرَجَةِ ابآئِكَ فى دارِ النَّعيمِ، اِنَّهُ حَميدٌو برساند تو را خداوند به درجه پدرانت در بهشت پر نعمت كه براستى او ستودهمَجيدٌ. و بزرگوار است

آنگاه به كنار ضريح برو و بگو

اَللّـهُمَّ لَكَ تَعَرَّضْتُ، وَلِزِيارَةِ اَوْلِيآئِكَ قَصَدْتُ، رَغْبَةًخدايا من به درگاه تو آمدم، و آهنگ زيارت دوستانت كردم، از روى اشتياقى كهفى ثَوابِكَ، وَرَجاءً لِمَغْفِرَتِكَ، وَجَزيلِ اِحْسانِكَ،به پاداش تو داشتم و اميدى كه به آمرزش و احسان فراوان تو دارمفَأسْأَلُكَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَاَنْ تَجْعَلَپس از تو خواهم كه درود فرستى بر محمد و آل محمد، و قرار دهىرِزْقى بِهِمْ دارّاً، وَعَيْشى بِهِمْ قارّاً، وَزِيارَتى بِهِمْروزيم را بخاطر ايشان پيوسته، و خوشى زندگيم را بديشان پابرجا، و زيارتم را بدانهامَقْبُولَةً، وَذَنْبى بِهِمْ مَغْفُوراً، وَاقْلِبْنى بِهِمْ مُفْلِحاً مُنْجِحاًپذيرفته، و گناهم را به آنها آمرزيده، و بازم گردانى مرا از نزد آنها رستگار و كاميابمُسْتَجاباً دُعآئى بِاَفْضَلِ ما يَنْقَلِبُ بِهِ اَحَدٌ مِنْ زُوّارِهِ،با دعاى مستجاب شده به بهترين وضعى كه بازگردد بدان وضع يكى از زيارت كنندگانوَالْقاصِدينَ اِلَيْهِ، بِرَحْمَتِكَ يا اَرْحَمَ الْرّاحِمينَ. و آهنگ كنندگان درگاهش، به رحمتت اى مهربانترين مهربانان

زيارت حُرِّ شهيد(عليه السلام)

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الْعَبْدُ الْصَّالحُ، السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَاسلام بر تو اى بنده شايسته (الهى) سلام بر تو اىالْمُجَاهِدُ الْنّاصحُ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَنْ وَفى بالسَّعادَةِمجاهد مخلص، سلام به تو اى آنكه به سعادت سودمندالرَّابِحَة، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَنْ نَكَثَ بَيعَةَ يَزيدَ وَفَدَىوفا دارماندنى، سلام بر تو اى آنكه بيعت يزيد شكستىبِرُوحِهِ لِلْحُسَيْنِ الْشَّهِيدِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الْبَطَلُوجانترا فداى حسين شهيد كردى، سلام بر تو اى قهرمانالْصِّنْدِيدُ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الْفارِسُ الْشُّجَاعُ، اَلسَّلامُبزرگ، سلام بر تو اى تك سوار دلاور، سلامعَلَيْكَ اَيُّهَا الْبَطَلُ الْمَنَّاعُ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَنْ تَرَكَبر تو اى دلير مقاوم، سلام بر تو اى تاركالْطُّغياَنَ، وَاَطَاعَ الْوَاحِدَ الْديَّانَ، وَدَخَلَ فِى طَاعةِطغيان و مطيع (خداى) يگانه قاهر، كه به اطاعت خداى رحمان در آمدىالْرَّحْمنِ، وَفَدى بِرُوحِهِ لِلْحُسَيْنِ الْشَّهيدِ الْغَرِيبِوجان خويش را فداى حسين شهيد و غريب ولب تشنه كردى، و حمله كردىالْعَطشانِ، وَصالَ عَلَى الْعُدوانِ، وَهَوى صَريعاً عَلَىبر دشمنان و بر خاك (كربلا) غلطيدى و به بهشت بريناْلتِّرْبانِ، وَحَظى بِالْخُلدِ وَالْجَنانِ وَرَحْمَةُ اللهِ وبَرَكاتُهُ،كامياب شدى و رحمت و بركات الهى بر تو،السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَنْ فَدَى بِنَفْسِهِ لاِبْنِ اْلرَّسُولِ، السَّلامُسلام بر تو اى آنكه جانت را فداى فرزند پيامبر كردى، سلامعَلَيْكَ يا مُجاهِداً دُونَ ابْنِ الْبَتُولِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَنْبر تو اى آنكه در برابر پسر زهراى بتول جهاد كردى، سلام بر تو اىثَبَتَ لِلْطَّعْنِ وَضَرْبِ الْسُّيُوفِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ وَعَلىآنكه در برابر ضرب نيزه و شمشير استوار ماندى، سلام بر تو و بروَلَدِكَ الْمَقْتُولُ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَنْ بَكاهُ الْحُسَينُ عَلَيْهِفرزند شهيدت، سلام بر تو اى آنكه امام حسين(عليه السلام) بر تو گريستالسَّلامُ وَقَالَ: مَا أَخْطَأَتْ اُمُّكَ إِذْ سَمَّتْكَ الْحُرَّ، فَاَنْتَو گفت: مادرت به اشتباه نامت را «حُرّ» ننهاد، تو حرّحُرٌّ فِى الْدُّنْيا وَسَعِيدٌ فِى الاْخِرَةِ، فَيا لَيْتَنى كُنْتُ مَعَكَو آزاد مردى در دنيا و سعادتمندى در آخرت، اى كاش منفَأَفُوزُ مَعَكَ كَمَا فُزْتَ مَعَ الْحُسَينِ وَاَصْحابِ الْحُسَينِ،همرزم توبودم وباتوبه شهادت مىرسيدم آنگونه كه تو با امام حسين عليهالسلام و ياران او شهيد شدى،والسَّلامُ عَلَيْكَ يَاحُرَّبْنَيَزيدَالْرِّيَاحِى وَرَحْمَةُالله وَبَرَكَاتُهُ.سلام بر تو اى حُرّ فرزند يزيد رياحى و رحمت و بركات خداوند بر تو باد.

زيارت عاشورا

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اَبا عَبْدِ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا بْنَ رَسُولِسلام بر تو اى ابا عبداللّه، سلام بر تو اى فرزند رسولاللهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ اَميرِ الْمُؤْمِنينَ وَابْنَ سَيِّدِخدا، سلام بر تو اى فرزند امير مؤمنان، و فرزند سرورالْوَصِيّينَ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا بْنَ فاطِمَةَ سَيِّدَةِ نِسآءِاوصياء، سلام بر تو اى فرزند فاطمه بانوى زنانالْعالَمينَ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا ثارَ اللهِ وَابْنَ ثارِهِ وَالْوِتْرَجهانيان، سلام بر تو اى كه خدا خونخواهيش كندو فرزند چنين كسى و اى كشتهاى كه انتقامالْمَوْتُورَ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ وَعَلَى الاَْرْواحِ الَّتى حَلَّتْاو نگرفتند، سلام بر تو و بر روانهائى كه فرود آمدند بهبِفِنآئِكَ، عَلَيْكُمْ مِنّى جَميعاً سَلامُ اللهِ اَبَداً ما بَقيتُ وَبَقِىَآستانت، بر شما همگى از جانب من سلام خدا باد هميشه تا من برجايم و برجا استالْلَّيْلُ وَالْنَّهارُ، يا اَبا عَبْدِ اللهِ لَقَدْ عَظُمَتِ الْرَّزِيَّةُ وَجَلَّتْشب و روز، اى ابا عبداللّه براستى بزرگ شد سوگوارى تو و گرانوَعَظُمَتِ الْمُصيبَةُ بِكَ عَلَيْنا وَعَلى جَميعِ اَهْلِ الاِْسْلامِ،و عظيم گشت مصيبت تو بر ما و بر همه اهل اسلاموَجَلَّتْ وَعَظُمَتْ مُصيبَتُكَ فِى الْسَّمواتِ عَلى جَميعِو گران و عظيم گشت مصيبت تو در آسمانها، بر همهاَهْلِ الْسَّمواتِ، فَلَعَنَ اللهُ اُمَّةً اَسَّسَتْ اَساسَ الْظُّلْمِاهل آسمانها پس خدا لعنت كند مردمى را كه ريختند شالوده ستموَالْجَوْرِ عَلَيْكُمْ اَهْلَ الْبَيْتِ، وَلَعَنَ اللهُ اُمَّةً دَفَعَتْكُمْ عَنْو بيدادگرى را بر ضد شما خاندان، و خدا لعنت كند مردمى را كه كنار زدند شما را ازمَقامِكُمْ، وَاَزالَتْكُمْ عَنْ مَراتِبِكُمُ الَّتى رَتَّبَكُمُ اللهُ فيها،مقامتان، و دور كردند از آن مرتبههائى كه خداوند آنها را به شما داده بودوَلَعَنَ اللهُ اُمَّةً قَتَلَتْكُمْ، وَلَعَنَ اللهُ الْمُمَهِّدينَ لَهُمْ بِالْتَّمْكينِو خدا لعنت كند مردمى كه شما را كشتند، و خدا لعنت كند آنانكه تهيه اسباب كردند براىمِنْ قِتالِكُمْ، بَرِئْتُ اِلَى اللهِ وَاِلَيْكُمْ مِنْهُمْ، وَمِنْ اَشْياعِهِمْكشندگان شما، بيزارى جويم بسوى خدا و بسوى شما از ايشان و از پيروانوَاَتْباعِهِمْ وَاَوْلِيآئِهِم، يا اَبا عَبْدِ اللهِ اِنّى سِلْمٌ لِمَنْو دنبال روندگانشان و دوستانشان، اى اباعبداللّه من صلحم با كسى كه با شماسالَمَكُمْ، وَحَرْبٌ لِمَنْ حارَبَكُمْ اِلى يَوْمِ الْقِيامَةِ، وَلَعَنَدر صلح است، و در جنگم با آنكه با شما در جنگ است، تا روز قيامت، و خدا لعنت كنداللهُ آلَ زِياد وَآلَ مَرْوانَ، وَلَعَنَ اللهُ بَنى اُمَيَّةَ قاطِبَةً، وَلَعَنَخاندان زياد و خاندان مروان را، و خدا لعنت كند بنىاميه را همگى، و خدااللهُ ابْنَ مَرْجانَةَ، وَلَعَنَ اللهُ عُمَرَ بْنَ سَعْد، وَلَعَنَ اللهُ شِمْراً،لعنت كند فرزند مرجانه (ابن زياد) را، و خدا لعنت كند عمر بن سعد را، و خدا لعنت كند شمر راوَلَعَنَ اللهُ اُمَّةً اَسْرَجَتْ وَاَلْجَمَتْ وَتَنَقَّبَتْ لِقِتالِكَ، بِاَبىو خدا لعنت كند مردمى را كه اسبها را زين كردند و دهنه زدند براى پيكار با تو، پدراَنْتَ وَاُمّى لَقَدْ عَظُمَ مُصابى بِكَ، فَاَسْأَلُ اللهَ الَّذى اَكْرَمَو مادرم بفدايت كه براستى بزرگ شد مصيبت تو بر من، مىخواهم از آن خدائى كه گرامى داشتمَقامَكَ وَاَكْرَمَنى بِكَ، اَنْ يَرْزُقَنى طَلَبَ ثارِكَ مَعَ اِماممقام تو را، و گرامى داشت مرا بخاطر تو كه روزيم گرداند خونخواهى تو را در ركاب آن اماممَنْصُور مِنْ اَهْلِ بَيْتِ مُحَمَّد صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ، اَللّـهُمَّيارى شده از خاندان محمد صلى اللّه عليه و آله، خدايااجْعَلْنى عِنْدَكَ وَجيهاً بِالْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلامُ فِى الدُّنْياقرار ده مرا نزد خودت آبرومند بوسيله (امام) حسين عليهالسلام در دنياوَالاْخِرَةِ، يا اَبا عَبْدِاللهِ اِنّى اَتَقَرَّبُ اِلَى اللهِ وَاِلى رَسُولِهِو آخرت اى ابا عبداللّه من تقرب جويم به درگاه خدا و پيشگاه رسولشوَاِلى أميرِ الْمُؤْمِنينَ وَ اِلى فاطِمَةَ وَاِلَى الْحَسَنِ وَاِلَيْكَو اميرالمؤمنين و فاطمه و حسن و شمابِمُوالاتِكَ، وَبِالْبَراءَةِ مِمَّنْ اَسَسَّ اَساسَ ذلِكَ، وَبَنىبه دوستى تو و به بيزارى از كسانى كه شالوده ظلم را ريختند و بر آنعَلَيْهِ بُنْيانَهُ، وَجَرى فى ظُلْمِهِ وَجَوْرِهِ عَلَيْكُمْ وَعلىپايه گذارى كردند و ادامه دادند ظلم و جور را نسبت به شما و براَشْياعِكُمْ، بَرِئْتُ اِلَى اللهِ وَاِلَيْكُمْ مِنْهُمْ، وَاَتَقَرَّبُ اِلَى اللهِپيروان شما، بيزارى جويم بدرگاه خدا و به پيشگاه شما از ايشان، و تقرب جويم بسوى خداثُمَّ اِلَيْكُمْ بِمُوالاتِكُمْ وَمُوالاةِ وَلِيِّكُمْ، وَبِالْبَراءَةِ مِنْسپس بشما بوسيله دوستيتان و دوستى دوستان شماو به بيزارى ازاَعْدآئِكُمْ، وَالْنّاصِبينَ لَكُمُ الْحَرْبَ، وَبِالْبَراءَةِ مِنْدشمنانتان، و برپا كنندگان جنگ با شما، و به بيزارى ازاَشْياعِهِمْ وَاَتْباعِهِمْ، اِنّى سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَكُمْ، وَحَرْبٌياران و پيروانشان، من در صلح و سازشم با كسى كه با شما در صلح است، و در جنگملِمَنْ حارَبَكُمْ، وَوَلِىٌّ لِمَنْ والاكُمْ، وَعَدُوٌّ لِمَنْ عاداكُمْ،با كسى كه با شما در جنگ است، و دوستم با كسى كه شما را دوست دارد، و دشمنم با دشمن شمافَاَسْأَلُ اللهَ الَّذى اَكْرَمَنى بِمَعْرِفَتِكُمْ، وَمَعْرِفَةِ اَوْلِيائِكُمْ،و درخواست كنم از خدائى كه مرا گرامى داشت بوسيله معرفت شما و معرفت دوستانتانوَرَزَقَنِى الْبَراءَةَ، مِنْ اَعْدآئِكُمْ، اَنْ يَجْعَلَنى مَعَكُمْ فِىو روزيم كرد بيزارى جستن از دشمنانتان را كه قرار دهد مرا با شما درالْدُّنْيا وَالاْخِرَةِ، وَاَنْ يُثَبِّتَ لى عِنْدَكُمْ قَدَمَ صِدْق فِىدنيا و آخرت، و ثابت قدم دارد مرا در پيش شما درالْدُّنْيا وَالاْخِرَةِ، وَاَسْأَلُهُ اَنْ يُبَلِّغَنِى الْمَقامَ الْمَحْمُودَ لَكُمْدنيا و آخرت، و از او خواهم كه برساند مرا به مقام پسنديده (شفاعت) شماعِنْدَ اللهِ، وَاَنْ يَرْزُقَنى طَلَبَ ثارى مَعَ اِمام هُدىً ]مَهْدِىّ«در پيش خدا، و روزيم كند خونخواهى شما را با حضرت مهدى عليهالسلامظاهِر ناطِق »بِالْحَقِّ[ مِنْكُمْ، وَاَسْأَلُ اللهَ بِحَقِّكُمْ، وَبِالْشَّأْنِهنگام ظهور امام گوياى به حق شما، و از خدا خواهم به حق شما، و بدان منزلتىالَّذى لَكُمْ عِنْدَهُ، اَنْ يُعْطِيَنى بِمُصابى بِكُمْ اَفْضَلَ ماكه شما نزد او داريد كه عطا كند به من بوسيله مصيبتى كه از ناحيه شما به من رسيده بهترينيُعْطى مُصاباً بِمُصيبَتِهِ، مُصيبَةً ما اَعْظَمَها وَاَعْظَمَپاداشى را كه مىدهد به مصيبتزده بواسطه مصيبتى كه ديده، براستى چه مصيبت بزرگى و چهرَزِيَّتَها فِى الاِْسْلامِ وَفى جَميعِ الْسَّمواتِ وَالاَْرْضِ،داغ گرانى بود در اسلام، و در تمام آسمانها و زميناَللّـهُمَّ اجْعَلْنى فى مَقامى هذا مِمَّنْ تَنالُهُ مِنْكَ صَلَواتٌخدايا چنانم كن در اينجا كه ايستادهام از كسانى باشم كه برسد بدو از ناحيه تو درودوَرَحْمَةٌ وَمَغْفِرَةٌ، اَللّـهُمَّ اجْعَلْ مَحْياىَ مَحْيا مُحَمَّد،و رحمت و آمرزشى، خدايا قرار ده زندگيم را هم رنگ زندگى محمدوَآلِ مُحَمَّد، وَمَماتى مَماتَ مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، اَللّـهُمَّو آل محمد (عليهمالسلام) و مرگم را مرگ محمد و آل محمد، خدايااِنَّ هذا⁽¹⁾ يَوْمٌ تَبَرَّكَتْ بِهِ بَنُو اُمَيَّةَ وَابْنُ آكِلَةِ الاَْكبادِ،اين روز روزى است كه مبارك و ميمون دانستند آنرا بنىاميه و پسر آن زن جگرخوار (هند)الْلَّعينُ ابْنُ الْلَّعينِ عَلى لِسانِكَ وَلِسانِ نَبِيِّكَ صَلَّى اللهُآن ملعون پسر لعن شده بر زبان تو و زبان پيامبرت ـ كه درود خدا

1 ـ اگر اين زيارت در غير عاشورا خوانده مىشود به جاى «اللّهم إنَّ هذا يَوْمٌ» بايد گفت: «اَللّهُمَّ اِنَّ يَوْمَ قَتْلِ الحسين(عليه السلام) يَوْمٌ». (بحار: ج98، ص302).