نماز زيارت - ادعیه و زیارات عتبات مقدسه همراه با ترجمه نسخه متنی

نماز زيارت

بعد دو ركعت نماز زيارت بگزار، بخوان در ركعت اوّل آن سوره «يـس» و در ركعت دوّم «الرّحمن» يا سوره ديگرى، و بعد دعا كن.زيارت دوّم امام كاظم(عليه السلام) پس از اذن دخول، داخل حرم مطهر شو در حالىكه بگوئى:بِسْمِ اللهِ وَبِاللهِ، وَفى سَبيلِ اللهِ، وَعَلى مِلَّةِ رَسُولِ اللهِبه نام خدا و بيارى خدا، و در راه خدا، و بر كيش رسول خدا،صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ، وَالسَّلامُ عَلى اَوْلِياءِ اللهِ. درود خدا بر او و بر آلش باد، و سلام بر اولياء خدا بادچون ايستادى نزد قبر آن حضرت، بگو

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا نُورَ اللهِ فى ظُلُماتِ الاَْرْضِ، اَلسَّلامُسلام بر تو اى نور خدا در تاريكيهاى زمين، سلامعَلَيْكَ يا وَلِىَّ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا حُجَّةَ اللهِ، اَلسَّلامُبر تو اى نماينده خدا، سلام بر تو اى حجت خدا، سلامعَلَيْكَ يا بابَ اللهِ، اَشْهَدُ نَّكَ اَقَمْتَ الصَّلاةَ، وَآتَيْتَبر تو اى باب رحمت خدا، گواهى دهم كه براستى تو برپاداشتى نماز را، و بدادىالزَّكاةَ، وَاَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ، وَنَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ، وَتَلَوْتَزكات را و امر كردى به معروف، و نهى كردى از از كار زشت، و تلاوت كردىالْكِتابَ حَقَّ تِلاوَتِهِ، وَجاهَدْتَ فِى اللهِ حَقَّ جِهادِهِ،قرآن را آنطور كه بايد، و جهاد كردى در راه خدا آنطور كه شايدوَصَبَرْتَ عَلَى الاَْذى فى جَنْبِهِ مُحْتَسِباً، وَعَبَدْتَهُو شكيبائىكردى بر آزار مردم در راه او به حساب پاداش، و پرستش كردى او رامُخْلِصاً حَتّى أتاكَ الْيَقينُ، اَشْهَدُ نَّكَ اَوْلى بِاللهِاز روىاخلاص تا مرگ فرا رسيد، گواهى دهم كه تو براستى سزاوارترى نسبت به خداوِبِرَسُولِهِ، وَاَنَّكَ ابْنُ رَسوُلِ اللهِ حَقّاً، اَبْرَأُ اِلَى اللهِ مِنْو پيامبرش، و توئى فرزند رسول خدا به حق، بيزارى جويم به درگاه خدا ازاَعْدائِكَ، وَاَتَقَرَّبُ اِلَى اللهِ بِمُوالاتِكَ، اَتَيْتُكَ يا مَوْلاىَدشمنانت، و تقرب جويم به نزد خدا بوسيله دوستيت آمدهام بدرگاهت اى سرور منعارِفاً بِحَقِّكَ، مُوالِياً لاَِوْلِيائِكَ، مُعادِياً لاَِعْدائِكَ،با معرفت به حق تو، و دوستدار دوستان توأم، و دشمن دشمنانتفَاشْفَعْ لى عِنْدَ رَبِّكَ.

شفاعتم را بكن در نزد پروردگارت

آنگاه ببوس ضريح مطهر را و صورت خود را بر آن بگذار.

زيارت بالا سر

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا بْنَ رَسُولِ اللهِ، اَشْهَدُ نَّكَ صادِقٌ،سلام بر تو اى فرزند رسول خدا، گواهى دهم كه براستى تو صادق در گفتار بودىاَدَّيْتَ ناصِحاً، وَقُلْتَ اَميناً، وَمَضَيْتَ شَهيداً، لَمْ تُؤْثِرْو خيرخواهانه اداى امانت كردى، و امانت در گفتار داشتى، و به شهادت از دنيا رفتى،عَمىً عَلَى الْهُدى، وَلَمْ تَمِلْ مِنْ حَقٍّ اِلى باطِل، صَلَّىترجيح ندادى گمراهى را بر هدايت، و متمايل نگشتى از حق بسوى باطل، درود خدااللهُ عَلَيْكَ وَعَلى آبائِكَ وَاَبْنائِكَ الطّاهِرينَ. بر تو و بر پدران و فرزندان پاكيزهات بادسپس ببوس ضريح مطهر را و دو ركعت نماز زيارت بخوان، بعد به سجده برو و بگو:اَللّـهُمَّ اِلَيْكَ اعْتَمَدْتُ، وَاِلَيْكَ قَصَدْتُ، وَبِفَضْلِكَخدايا به تو اعتماد كردم، و آهنگ تو كردم و فضل تو رارَجَوْتُ، وَقَبْرَ اِمامِىَ الَّذى اَوْجَبْتَ عَلَىَّ طاعَتَهُ زُرْتُ،اميد دارم، و قبر امامم را كه اطاعتش را بر من واجب گردانيدى زيارت كردموَبِهِ اِلَيْكَ تَوَسَّلْتُ، فَبِحَقِّهِمُ الَّذى اَوْجَبْتَ عَلى نَفْسِكَو بوسيله او بدرگاه تو توسل جستم، پس بدان حقى كه براى آنها بر خود واجب كردهاىاغْفِرْ لى وَلِوالِدَىَّ وَلِلْمُؤْمِنينَ يا كَريمُ. بيامرز مرا و پدر و مادرم و همه مؤمنان را اى كريمآنگاه طرف راست صورت خودرا برمهربگذارو بگو: اَللّـهُمَّ قَدْ عَلِمْتَ حَوآئِجى، فَصَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِخدايا تو خود حاجتهاى مرا مىدانى، پس درود فرست بر محمد و آلمُحَمَّد، وَاقْضِها. محمد، و آنها را برآور

بعد جانب چپ صورت را بر مهر بگذار و بگو: اَللّـهُمَّ قَدْ اَحْصَيْتَ ذُنُوبى، فَبِحَقِّ مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّدخدايا تو خود بخوبى گناهانم را شماره كردهاى، به حق محمد و آل محمدصَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَاغْفِرْها، وَتَصَدَّقْ عَلَىَّدرود فرست بر محمد و آل محمد و بيامرز آنها را، و تصدق كن بر منبِما اَنْتَ اَهْلُهُ.

بدانچه تو شايسته آنى

پس از آن برگرد به سجده و صد مرتبه بگو: شُكْراً شُكْراً، آنگاه سر از سجده بردار و دعا كن.صلوات بر موسى بن جعفر(عليهما السلام) اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَاَهْلِ بَيْتِهِ، وَصَلِّ عَلى موُسَىخدايا درود فرست بر محمد و خاندانش، و درود فرست بر موسىابْنِ جَعْفَرَ، وَصِىِّ الاَْبْرارِ، وَاِمامِ الاَْخْيارِ، وَعَيْبَةِ الاَْنْوارِ،بن جعفر وصى آقايان نيكوكار، و پيشواى خوبان، و گنجينه انواروَوارِثِ الْسَّكينَةِ وَالْوَقارِ، وَالْحِكَمِ وَالاْثارِ، الَّذى كانَو وارث آرامش و وقار، و فرزانگى و آثار (و نشانهها)، آن بزرگوارى كهيُحْيِى الْلَّيْلَ بِالْسَّهَرِ اِلَى الْسَّحَرِ بِمُواصَلَةِ الاِْسْتِغْفارِ،شب زندهدار و بيدار بود تا هنگام سحر و پيوسته مشغول استغفار بود،حَليفِ الْسَّجْدَةِ الْطَّويلَةِ، وَالْدُّمُوعِ الْغَزيرَةِ، وَالْمُناجاةِهمدم و رفيق سجدههاى طولانى و اشكهاى ريزان و مناجاتالْكَثيرَةِ، وَالضَّراعاتِ الْمُتَّصِلَةِ، وَمَقَرِّ الْنُّهى وَالْعَدْلِ،بسيار، و زارى و ناله پيوسته بود، و هم او كانون عقل و خرد و عدالتوَالْخَيْرِ وَالْفَضْلِ، وَالنَّدى وَالْبَذْلِ، وَمَأْلَفِ الْبَلْوىو نيكى و فضيلت و بخشش و جود و عطا بود، و نيز آن حضرت خوگرفته بود به بلاوَالصَّبْرِ، وَالْمُضْطَهَدِ بِالظُّلْمِ، وَالْمَقْبُورِ بِالْجَوْرِ،و شكيبائى، و ظلم و ستم كشيد، و به ظلم و جور مدفون شد،وَالْمُعَذَّبِ فى قَعْرِ السُّجُونِ وَظُلَمِ الْمَطـاميرِ، ذِىو در سياهچالهاى زندان وسلولهاى تاريك تحت شكنجه و عذاب بود، تا ساق پايشالسّاقِ الْمَرْضُوضِ بِحَلَقِ الْقُيُودِ، وَالْجَِنازَةِ الْمُنادىاز فشار حلقههاى كُند و زنجير خرد شد، و صاحب آن جنازه مقدسى كه جلوش جار مىزدندعَلَيْها بِذُلِّ الاِْسْتِخْفافِ، وَالْوارِدِ عَلى جَدِّهِ الْمُصْطَفى،با كمال خوارى و سبكى (اين امام رافضيان است)، و آنكه درآمد بر جدش مصطفىوَاَبيهِ الْمُرْتَضى، وَاُمِّهِ سَيِّدَةِ النِّساءِ بِاِرْث مَغْصُوْب،و پدرش (على) مرتضى، و مادرش بانوى زنان در حالىكه ارثش به يغما رفتهوَوَِلاء مَسْلُوب، وَاَمْر مَغْلُوب، وَدَم مَطْلُوب، وَسَمٍّو حكومتش ربودهشده و مغلوب دشمنان گشته و خواست دشمن ريختن خونش بود با زهرىمَشْرُوب، اَللّـهُمَّ وَكَما صَبَرَ عَلى غَليظِ الِْمحَنِ، وَتَجَرَّعَكه به او خورانيدند، خدايا چنانچه او صبر كرد بر سختى و محنت و سركشيدغُصَصَ الْكُرَبِ، وَاسْتَسْلَمَ لِرِضاكَ، وَاَخْلَصَ الطّاعَةَجرعههاى گرفتارى را و تن داد به رضايت تو، و اطاعت كرد تو رالَكَ، وَمَحَضَ الْخُشُوعَ، وَاسْتَشْعَرَ الْخُضُوعَ، وَعادَىاز روى اخلاص و خشوع و خضوع و دشمنى كردالْبِدْعَةَ وَاَهْلَها، وَلَمْ يَلْحَقْهُ فى شَىْء مِنْ اَوامِرِكَبا بدعت و بدعتگزاران، و سرزنشهاى ملامتكنندگان در اجراى هيچيك از اوامروَنَواهيكَ لَوْمَةُ لائِم، صَلِّ عَلَيْهِ صَلاةً نامِيَةً مُنْيفَةً زاكِيَةً،و نواهى تو در او مؤثر نگشت، درود فرست بر او درودى با بركت و بلندمرتبه و پاكيزهتوُجِبُ لَهُ بِها شَفاعَةَ اُمَم مِنْ خَلْقِكَ وَقُرُون مِنْ بَراياكَ،كه موجب شود بدان شفاعت امتهائى از خلق تو را و شامل مردمانى از قرون گذشته شودوَبَلِّغْهُ عَنّا تَحِيَّةً وَسَلاماً، وَآتِنا مِنْ لَدُنْكَ فى مُوالاتِهِو برسان به او از جانب ما تحيت و سلامى، و بده به ما از نزد خويش به پاداش دوستى اوفَضْلا وَاِحْساناً وَمَغْفِرَةً وَرِضْواناً، اِنَّكَ ذوُ الْفَضْلِفضل و احسان و آمرزش و خوشنودى خودت را كه تو داراى فضلىالْعَميمِ، وَالتَّجاوُزِ الْعَظيمِ، بِرَحْمَتِكَ يا اَرْحَمَهمگانى و گذشت بزرگى هستى، به رحمتت اى مهربانترينالرّاحِمينَ.

مهربانان

زيارت اوّل امام جواد(عليه السلام) حضرت ابى جعفر محمّد بن علىّ الجواد(عليهما السلام)پشت سَرِ جدّ بزرگوار خود مدفون است، چون ايستادى نزد قبر آن حضرت بگو:اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا وَلِىَّ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا حُجَّةَ اللهِ،سلام بر تو اى ولى خدا، سلام بر تو اى حجت خدااَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا نُورَ اللهِ فى ظُلُماتِ الاَْرْضِ، اَلسَّلامُسلام بر تو اى نور خدا در تاريكيهاى زمين، سلامعَلَيْكَ يَا بْنَ رَسُولِ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ وَعَلى آبائِكَ،بر تو اى فرزند رسول خدا، سلام بر تو و بر پدران (پاك) تواَلسَّلامُ عَلَيْكَ وَعَلى اَبْنائِكَ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ وَعَلىسلام بر تو و بر فرزندانت، سلام بر تو و براَوْلِيائِكَ، اَشْهَدُ نَّكَ قَدْ اَقَمْتَ الصَّلاةَ، وَآتَيْتَ الزّكاةَ،دوستانت، گواهى دهم كه براستى تو برپاداشتى نماز را، و بدادى زكات راوَاَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ، وَنَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ، وَتَلَوْتَو امر به معروف و نهى از منكر كردى، و تلاوت كردىالْكِتابَ حَقَّ تِلاوَتِهِ، وَجاهَدْتَ فِى اللهِ حَقَّ جِهادِهِ،قرآن را چنانچه بايد، و جهاد كردى در راه خدا آنطور كه شايدوَصَبَرْتَ عَلَى الاَْذى فى جَنْبِهِ حَتّى أَتَاكَ الْيَقينُ، اَتَيْتُكَو شكيبا بودى بر آزار مردم در برابر خدا تا مرگت فرا رسيد، آمدهام به درگاهتزآئِراً عارِفاً بِحَقِّكَ، مُوالِياً لاَِوْلِيائِكَ، مُعادِياً لاَِعْدائِكَ،براى زيارت در حالىكه عارفم به حقتو، و دوست دارم دوستانت را، و دشمنم با دشمنانتفَاشْفَعْ لى عِنْدَ رَبِّكَ. پس شفاعت كن مرا نزد پروردگارت

سپس ببوس ضريح مطهر را و صورت خود را بر آن گذار، پس دو ركعت نماز زيارت كن آنگاه برو به سجده و بگو: اِرْحَمْ مَنْ اَساءَ وَاقْتَرَفَ وَاسْتَكانَ وَاعْتَرَفَ. رحم كن به آنكه بد كرده و مرتكب جرم شده و به بيچارگى افتاده و اعتراف داردبعد جانب راست صورت را بر مهر بگذار و بگو: اِنْ كُنْتُ بِئْسَ الْعَبْدُ فَاَنْتَ نِعْمَ الرَّبُّ.