الذى جعل لكم الارض فراشا و السماء بناء و انزل من السماءماء فاخرج به من الثمرات رزقا لكم 192 (همان [ خدايى ] كه زمينرا براى شما فرشى [ گسترده ] و آسمان را بنايى [ افراشته ]قرارداد; و از آسمان آبى فرود آورد و بدان از ميوهها رزقىبراى شما بيرون آورد.) خلقت آنچه در زمين استبراى انسان هو الذى خلق لكم ما فى الارض جميعا 193 (اوست آن كسى كه آنچهدر زمين است، همه را براى شما آفريد.)
زمين قرارگاه انسان
و لكم فى الارض مستقر و متاع الى حين 194 (و براى شما در زمين،قرارگاه، و تا چندى برخوردارى خواهد بود).
جمال طبيعتبراى انسان
و الانعام خلقها لكم فيها دفء و منافع و منها تاكلون × و لكمفيها جمال حين تريحون و حين تسرحون 195 (و چهارپايان را براىشما آفريد، در آنها براى شما [ وسيله ] گرمى و سودهايى است، واز آنها مىخوريد × و در آنها براى شما زيبايى است، آنگاه كه[ آنها را ] از چراگاه برمىگردانيد، و هنگامى كه [ آنها را ] بهچراگاه مىبريد). فساد در خشكى و دريا به سبب اعمال انسان استظهر الفساد فى البر و البحر بما كسبت ايدى الناس ليذيقهمبعض الذى عملوا لعلهم يرجعون. 196 (به سبب آنچه دستهاى مردمحاصل آورد، تباهى در خشكى و دريا پديد آمد تا [ خدا ] پارهاى ازآنچه را كرده بودند، به آنان بچشاند، شايد بازگردند) دامنه آثار اعمال انسان، از روح او فراتر رفته و در خشكى ودريا ظاهر مىشود. اين است كه از نظر قرآن فساد در خشكى و دريابه سبب تبهكارى انسان و سوء استفاده او از اختيار و قدرتى استكه دارد.