آيين دائوى فلسفى و آيين دائوى دينى - ارتباط انسان و طبیعت در اسلام و آیین دائو نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ارتباط انسان و طبیعت در اسلام و آیین دائو - نسخه متنی

فروزان راسخی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

آيين دائوى فلسفى و آيين دائوى دينى

تفاوت قائلند; مثلا ژوجيا Ru chia مكتب‏كنفوسيوس يا فرهيختگان است و ژوجيائو Ru chiao كيش يا دين‏فرهيختگان است. 143 به همين ترتيب، دائوجيا Tao chia دائوئيسم فلاسفه قرون چهارم و سوم پيش از ميلاد و دائوجيائو Tao chiao دائوئيسم دينى‏اى است كه احتمالا در قرون دوم و سوم‏ميلادى ظاهر شد. اما در ميان غربيان همواره جيا و جيائو به هم‏آميخته بيان مى‏شود: كنفوسيونيسم ودائوئيسم و مانند اينها. لذا دائوئيسم Taoism اصطلاحى غربى‏با معنايى مبهم است كه هم بر مكتب فلسفى دائو و هم بر دين‏دائو اطلاق مى‏شود. تفكيك دائوئيسم فلسفى و دينى غالبا همراه باارزشداورى است، چرا كه به نويسندگان آثار فلسفى عمق زيادى‏نسبت داده مى‏شود، اما تائوئيسم دينى را آميزه‏اى از جادو وخرافه‏پرستى مى‏دانند. تعاليم دائوئيسم در مقام فلسفه ودائوئيسم در مقام دين، نه تنها با هم متفاوتند، بلكه حتى‏متضادند. دائوئيسم فلسفى عقيده پيروى از طبيعت را تعليم‏مى‏دهد، حال آنكه دائوئيسم دينى عقيده عمل بر ضد طبيعت راموعظه مى‏كند; مثلا طبق تعاليم فلسفه دائوئى، آمدن مرگ به دنبال‏زندگى، سيرى طبيعى است و انسان بايد با آرامش اين سير طبيعى‏را بپذيرد. اما تعليم اساسى دين دائوئى، اصل و فن احتراز ازمرگ است كه آشكارا به منزله عمل بر خلاف طبيعت است. جريانات‏مختلف تائوئيسم دينى در جست و جوى عمر طولانى و جاودانگى‏مشتركند، تنها روشهايشان است كه آنها را متمايز مى‏كند. 144

/ 25