لطفا منتظر باشید ...
مستحبات احرام حج تا وقوف به عرفات (1)
[955] م- امورى كه در احرام عمره مستحب بود در احرام حج نيز مستحب است و پس از اين كه شخص، احرام بسته و از مكه بيرون آمد همين كه بر ابطح مشرف شود به آواز بلند تلبيه بگويد، و چون متوجه منى شود بگويد:«اللَّهُمَّ إيّاك أرجو و إيّاك أدعو فبلّغني أملي و أصلح لي عملي».و با تن و دل آرام با تسبيح و ذكر حق تعالى برود و چون به منى رسيد بگويد:«الحمد للّه الّذي أقدمنيها صالحا في عافية و بلّغني هذا المكان».پس بگويد:«اللَّهُمَّ هذه منى و هي ممّا مننت به علينا من المناسك فأسألك أن تمنّ عليّ بما مننت على أنبيائك فإنّما أنا عبدك و في قبضتك».و مستحب است (2) شب عرفه را در منى بوده و به اطاعت الهى مشغول باشد، و بهتر آن است كه عبادات و خصوصا نمازها را در مسجد خيف به جا آورد، و چون نماز صبح را خواند تا طلوع آفتاب تعقيب گفته پس به عرفات روانه شود، و اگر خواسته باشد بعد از طلوع صبح روانه شود مانعى ندارد، ولى سنت (3) آن است كه تا آفتاب طلوع نكرده از وادى محسّر رد نشود و روانه شدن پيش از صبح مكروه (4) است و چون به عرفات متوجه شود اين دعا را بخواند:«اللَّهُمَّ إليك صمدت و إيّاك اعتمدت و وجهك أردت أسألك أن تبارك لي في رحلتي و أن تقضي لي حاجتي و أن تجعلني ممّن تباهي به اليوم من هو أفضل منّي».(1)- آية اللَّه (مكارم): اين مستحبات را بقصد رجاء به جا آورد.(2) آية اللَّه (مكارم): انجام بعضى از اين مستحبات در حال حاضر ممكن نيست يا مشكل است بنا بر اين نبايد اصرارى بر آن داشته باشد و درد سر براى خود و ديگران ايجاد كند هر گاه نيّتش انجام آن باشد خداوند به فضل خود به او ثواب مىدهد.(3) آيات عظام (گلپايگانى)، (صافى)، (بهجت): بلكه احوط.(4) آية اللَّه (گلپايگانى)، آية اللَّه (صافى): بلكه خلاف احتياط است مگر از جهت ضرورتى مثل بيمار و يا خائف از ازدحام.(مناسك فارسى، مسأله 144).
