فصل ششم بيتوته به منى
[1220] م- واجب است بر حاج كه شب يازدهم ذى الحجه و شب دوازدهم را در منى بيتوته كند، يعنى در آنجا بماند از غروب آفتاب (1) تا نصف شب (2).[1221] م- چند طايفه بايد در شب سيزدهم نيز تا نصف شب بمانند:اول- كسى كه صيد كرده است در احرام (3)، و احتياط واجب (4) آن است كه اگر صيد را گرفته باشد و نكشته باشد شب سيزدهم را بماند، لكن غير از صيد كردن چيزهاى ديگر كه از صيد بر محرم حرام است مثل خوردن گوشت صيد و نشان دادن صيد به صياد و غير آن را اگر اجتناب نكرده واجب نيست بيتوته شب سيزدهم.دوم- كسى كه نزديكى (5) با زن كرده در احرام چه در قبل و چه در دبر و چه با زن خود يا اجنبيه. ولى غير از جماع كارهاى ديگر مثل بوسيدن و لمس و غير آن را اگر اجتناب نكرده(1)- آية اللَّه (اراكى)، آية اللَّه (نورى): از غروب شرعى.(2) آيات عظام (خوئى)، (خامنهاى)، (مكارم)، (تبريزى)، (سيستانى): مىتواند از سر شب تا بعد از نيمه شب و يا از قبل از نيمه شب تا طلوع فجر در آنجا بماند.آية اللَّه (فاضل): و بعيد نيست كه بتوان به نيمه دوم شب اكتفاء كرد.(3) آية اللَّه (بهجت)، از اينجا تا آخر اين فرع را متعرض نشدهاند.(4) آية اللَّه (سيستانى)، آية اللَّه (بهجت): متعرّض اين مسأله نشدهاند.آية اللَّه (خوئى): كسى كه در حال احرام از شكار خوددارى نكرده واجب است شب سيزدهم را نيز در منى بماند.(5) آية اللَّه (گلپايگانى)، آية اللَّه (صافى): كسى كه از تمتّع از زنها اجتناب نكرده. (آداب و احكام حج، مسأله 924).آيات عظام (خوئى)، (سيستانى)، (تبريزى): بنا بر احتياط كسى كه با زن نزديكى كرده بايد شب سيزدهم را در منى بماند.