استحباب عمره مفرده - مناسک حج نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

مناسک حج - نسخه متنی

سیدروح الله موسوی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

«اللَّهُمَّ من تهيّأ أو تعبّأ أو أعدّ أو استعدّ لوفادة إلى مخلوق رجاء رفده و جائزته و نوافله و فواضله فاليك يا سيّدي تهيئتي و تعبئتي و إعدادي و استعدادي رجاء رفدك و نوافلك و جائزتك، فلا تخيّب اليوم رجائي يا من لا يخيب عليه سائل و لا ينقصه نائل فانّي لم آتك اليوم بعمل صالح قدّمته و لا شفاعة مخلوق رجوته و لكنّي أتيتك مقرّا بالظّلم و الإساءة على نفسي فانّه لا حجّة لي و لا عذر فأسألك يا من هو كذلك أن تصلّي على محمّد و آله و تعطيني مسألتي و تقلبني برغبتي و لا تردّني مجبوها ممنوعا و لا خائبا يا عظيم يا عظيم يا عظيم أرجوك للعظيم، أسألك يا عظيم أن تغفر لي الذّنب العظيم لا إله إلّا أنت».

و مستحب است هنگام خروج از كعبه سه مرتبه «اللَّه أكبر» بگويد پس بگويد:

«اللَّهُمَّ لا تجهد بلاءنا ربّنا و لا تشمت بنا أعداءنا فانّك أنت الضّارّ النّافع».

بعدا پائين آمده و پله‏ها را دست چپ قرار داده كعبه را استقبال نمايد و نزد پله‏ها دو ركعت نماز بخواند.

استحباب عمره مفرده

[1311] م- بدان كه بعد از فراغ از اعمال حج در صورتى كه ميسور باشد مستحب است عمره مفرده به جا آورده شود و در اعتبار فاصله بين اين عمره و عمره سابق خلاف (1) است و احتياط (2) در اين است كه در فصل كمتر از يك ماه (3) بقصد رجاء به جا بياورد (4) و كيفيت اين عمره در صورت حج افراد و عمره مفرده ذكر شد (5).

طواف وداع

[1312] م- بدان كه براى كسى كه مى‏خواهد از مكه بيرون رود مستحب است طواف وداع نمايد، و در هر شوطى حجر الاسود و ركن يمانى را در صورت امكان استلام نمايد و چون به‏


(1)- آية اللَّه (فاضل): ميزان تبدّل عنوان ماه در فاصله دو عمره است ولى بين عمره مفرده و عمره تمتّع فاصله اعتبار ندارد.

آية اللَّه (مكارم): در هر ماه قمرى يك عمره مشروع است و زايد بر آن بايد بقصد رجاء به جا آورده شود.

(2) آية اللَّه (صانعى): مستحب.

(3) آية اللَّه (صانعى): بلكه كمتر از 10 روز.

(4) آية اللَّه (صانعى): گر چه فصل مطلقا معتبر نمى‏باشد.

(5) نظر آيات عظام در اين مسأله ذيل مسأله 194 و 173 گذشت.

/ 533