حج استحبابى‏ - مناسک حج نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

مناسک حج - نسخه متنی

سیدروح الله موسوی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

حج استحبابى‏

[165] م- مستحب است كسى كه شرايط وجوب حج را ندارد از بلوغ و استطاعت و غير آنها، در صورت امكان حج به جا آورد و هم چنين بر كسى كه حج واجبش را انجام داده است مستحب است دو مرتبه به حج برود و مستحب است تكرار حج در هر سال. بلكه مكروه است پنج سال متوالى آن را ترك كند و مستحب است در وقت خارج شدن از مكه نيّت برگشتن نمايد و مكروه است قصد برنگشتن داشته باشد. (1) [166] م- مستحب است از طرف خويشاوندان يا غير آنها حج به جا آورد تبرعا، چه زنده باشند يا مرده و هم چنين از طرف معصومين، و نيز طواف از طرف آنها و غير آنها مستحب است بشرط آن كه در مكه نباشند يا معذور (2) باشند.

[167] م- كسى كه زاد و راحله ندارد مستحب است قرض كند و به حج برود در صورتى كه مى‏تواند قرض را اداء كند.

[168] م- با مال حرام جايز نيست به حج برود و اگر مال او مشتبه است و علم به حرمت آن ندارد، مى‏تواند آن را صرف كند. (3) [169] م- بعد از فارغ شدن از حج استحبابى مى‏تواند ثواب آن را به ديگرى هديه كند هم چنان كه در وقت شروع مى‏تواند آن را نيت كند.

[170] م- كسى كه مال ندارد تا با آن حج به جا آورد مستحب است و لو با اجاره دادن خودش و نيابت از ديگرى به حج برود.


باشد. (المسائل الشرعيه، ج 1، ص 310).

آية اللَّه (بهجت): به ذيل مسأله 107 مراجعه شود.

آية اللَّه (مكارم): اگر نايب نمى‏دانسته و مستنيب مى‏دانسته بايد اجرة المثل او را بپردازد.

آية اللَّه (تبريزى): در فرض مزبور استحقاق اجرت را دارد ولى اكتفاء به عمل او مشكل است.

آية اللَّه (صافى): به حاشيه شرط هفتم از مسأله 107 مراجعه شود.

(1) آية اللَّه (مكارم): ولى اگر انجام حج‏هاى مستحبى پى در پى سبب محروميت انجام دهندگان حج واجب شود بهتر است مجال را به آنها بدهند.

(2) آية اللَّه (فاضل): استحباب و مشروعيّت طواف مستحبّى براى حاضر در مكّه هر چند معذور باشد ثابت نشده است.

(3) آية اللَّه (مكارم): بشرط آن كه از نظر ظاهر محكوم به حلال بودن باشد.

/ 533