چند مسأله راجع به بدل ذبيحه - مناسک حج نسخه متنی

[1047] م- اگر به كسى نيابت داد براى خريدارى كردن و ذبح و نايب انجام داد و بعد از آن شخص محرم احتمال داد كه نايب به شرايط عمل نكرده باشد به اين احتمال اعتناء نكند و ذبح كافى است.

[1048] م- اگر كسى را نايب كرد براى خريدارى و ذبح، بايد علم پيدا كند يا اطمينان به اين كه عمل كرده است، و گمان كفايت نمى‏كند (1).

[1049] م- اگر نايب عمدا بر خلاف دستور شرع (2) در اوصاف ذبيحه يا در كشتن آن عمل كرد ضامن است و بايد غرامت آن را بدهد، و بايد دو مرتبه ذبح كنند.

[1050] م- اگر نايب از روى اشتباه يا جهل بر خلاف دستور (3) عمل كند (4) اگر براى عمل اجرت گرفته است ضامن است (5)، و الّا معلوم نيست ضامن باشد، (6) و در هر صورت بايد اعاده شود (7).

چند مسأله راجع به بدل ذبيحه

‏

[1051] م- اگر قادر نباشد بر ذبح بايد سه روز در حج و هفت روز پس از مراجعت از حج روزه بگيرد.

[1052] م- مراد از اين كه قادر بر ذبح نباشد آن است كه نه هدى را داشته باشد و نه پولش را (8).

(1)- آية اللَّه (خوئى)، آية اللَّه (تبريزى): اگر نايب ثقه باشد و خبر دهد از ذبح كافى است.

(2) آية اللَّه (صانعى): بر حسب فتواى مرجع تقليد خودش.

(3) آية اللَّه (صانعى): كه در مسأله قبل بيان شد.

(4) آية اللَّه (صافى): اين فرع مجمل است و تفصيلى دارد.

(5) آية اللَّه (مكارم): اگر مقصّر بوده ضامن است.

آية اللَّه (خوئى): ظاهرا به نظر ايشان فرض مزبور مطلقا مورد ضمان است چون اتلاف مستند به نايب است و عدم ضمان وكيل بدون تعدى و تفريط در مورد تلف است نه اتلاف. (رجوع شود به مستند العروه، كتاب الاجاره، ص 245 و 247).

نظر آية اللَّه (تبريزى) هم همين است.

آية اللَّه (سيستانى): در هر دو صورت ضامن است.

(6) آية اللَّه (فاضل): و نيز اگر تلف مستند به ذابح باشد بنا بر احتياط ضامن است اگر چه عمل را تبرعا انجام داده باشد.

(7) آية اللَّه (مكارم): بنا بر احتياط واجب اعاده شود.

(8) آية اللَّه (فاضل): و قدرت اقتراض يا فروش زايد از مئونه سفر را هم كه در مسائل آينده گفته مى‏شود نداشته باشد.