نـام ديگر اين تفسير،تفسير سورآبادى است كه نوشته ابوبكر عتيق بن محمد هروى نيشابورى اسـت . تـاريـخ ولادت مـؤ لف مـعـلوم نـيـسـت ، ولى در سال 494 ه . ق وفات يافته است .گـويـش اين تفسير فارسى است و تاريخ تاءليف آن 470 ـ 480 ه . ق مى باشد. سبك تفسير نـيـز ادبـى ـ تـاريـخـى اسـت . صـاحـب كـشف الظنون از اين تفسير به تفسير ابوبكر و تفسير سورآبادى ياد كرده است (108) و ظاهرا مؤ لف تفسير، سنى مذهب بوده است .روش تـفـسـيرى مؤ لف : در ابتداى هر سوره ، عنوان و عدد آيات و كلمات و حروف و فضيلت هر سوره و محل نزول آن آمده و در بعضى تنها به ذكر فضيلت سوره اكتفا شده است .ترتيب تفسير آيات بدين گونه است كه يك آيه گاهى به صورت يكجا و گاهى مجزّا و قسمت بـه قـسـمـت بـه فـارسـى تـرجـمـه شـده اسـت . سـپـس اگـر لازم بـوده ، تـفـسـيـر و تاءويل شده ونثر شيواى تفسير: نثر تفسير سورآبادى ، از جمله نثرهاى شيواى زبان فارسى در نـيـمـه دوم قـرن پـنـجـم هـجرى است و مانند كتابهاى نظير خود، از لحاظ انشا و دستور زبان فارسى و لغت و رسم الخط، براى اهل تحقيق ، سود فراوان دارد.تـفـسـيـر سـورآبـادى ، عـلاوه بـر جنبه تفسيرى آن به يك كتاب لغت گرانبها و پرسود براى زبـان فـارسـى تـبـديـل شـده اسـت . اصـالت و شـيـوايى نثر اين تفسير و روانى و زيبائى و سادگى آن چشمگير است و لطايف و دقايق ادبى در آن كم نيست .
تفاسير قرن ششم
تفسيرهاى مشهور شيعه
مجمع البيان فى تفسيرالقرآن
مـؤ لف ايـن تـفـسـيـر فـضـل بـن حـسـن طـبـرسـى مـعـروف بـه ((امـيـن الاسـلام )) اسـت كـه در سـال 468 ه . ق ولادت يـافـت و در 548 ه . ق دار فـانى را وداع گفت . مرحوم طبرسى ، ((مجمع البيان )) را به زبان عربى نوشته است .(109) عـلّت نـگـارش : امين الاسلام معتقد بود كه دانشمندان اماميه پيش از او حق قرآن را ادا نكرده اند. وى از مـيـان تـفـسيرها فقط تفسير تبيان را به ديده تحسين نگريسته است ، هر چند كه آن را نيز از نـظـر تـرتـيـب و نـظـم ، نـاقـص يـافـتـه اسـت . از ايـن رو آهـنـگ نـگـارش تـفـسـيـرى كـرده كـه شـامـل تـمـام عـلوم قـرآنـى از قـرائت ، اعـراب ، بـيـان لغـات مـشـكـل ، ذكـر مـوارد مـعـانـى و بـيان ، شاءن نزول ، اخبار وارده در آيات ، شرح و تبيين قصص ، توضيح احكام و تشريح اصول و فروع دين از ديدگاه قرآن باشد.(110) روش تـنظيم مطالب : در ابتداى سوره ها از مكّى يا مدنى بودن آنها سخن گفته ، آن گاه شماره آيـات سـوره هـا و اخـتـلاف اقـوال در اين زمينه ، علت نامگذارى و فضيلت تلاوت آن را بيان مى كـنـد، سـپس تفسير آيات شروع مى شود، اول به اختلاف قرّاء در خواندن آيات مرحله اساسى و مـهـم بـحـثـهـا بـا عـنـوان ((المـعـنـى )) در تـبـيـين و تفسير كلمات آيات آغاز مى شود كه ضمن آن نـقل روايات و اقوال و نقد و بررسى گفتار مفسران و بيان احكام استنباط شده از آيات الهى آمده است كه سرشار از تحقيقات علمى ، اعتقادى ، فقهى و... مى باشد.