ايـن تـفـسـيـر بـه زبان عربى مى باشد و به قصد تفسير تمام قرآن نوشته شده ، ولى به واسـطه شهادت مؤ لف محترم ، ناتمام مانده است ، به همين خاطر از سوره حمد تا آيه 45 سوره بـقـره تـفسير شده است كه در چهار جلد به قطع وزيرى تنظيم شده و ناشر آن ، وزارت ارشاد اسلامى است . سبك تفسير فلسفى عرفانى ، فقهى ، ادبى و جامع است .روش تـفـسـيـرى : روش مـؤ لف چـنـين است كه در تفسير سوره ها و آيات قرآن ، از مباحث عميق با عناوينى مانند: رسم الخط، لغت و صرف ، قرائت ، حكمت و فلسفه ، معانى و بلاغت ، علم اسماء و عـرفـان ، اخـلاق و مـوعـظـه و گـاهـى دربـاره تـفـسـيـر و تـاءويـل بـر مـسـلكـهـاى مـخـتـلف ، در هـر قـسـمـت بـطـور گـسـتـرده وارد بـحـث شـده ،اقوال را ذكر كرده پس از آن ، نقّادى مى كند.شـرح حـال مـؤ لف : آيـة الله مـجاهد حاج آقا مصطفى فرزند ارشد حضرت امام خمينى سلام الله عـليـه دوازدهـم رجب سال 1349 ه . ق در قم به دنيا آمد. او در سن 21 سالگى خارج فقه را از آية الله بروجردى و خارج اصول را از منبع پر فيض پدر بزرگوارش و علامه بزرگ مرحوم آيـة الله داماد، فرا گرفت . مرحوم حاج آقا مصطفى خمينى ، علاوه بر مقام و درجه اجتهاد در فقه و اصول ، در فلسفه و كلام نيز مهارت داشت .وى مـدت ده سـال در حـوزه نـجـف ، خـارج اصـول تـدريـس كـرد و قبل از تبعيد به تركيه و عراق ، در حوزه قم درس ((اسفار)) مى گفت .از ايـشـان آثـار تـاءليـفـى پـربـارى در زمـيـنـه هـاى فـقـه ، اصول و فلسفه به جا مانده است .از بـرجـستگى شخصيت آن متفكر، مفسّر و فقيه بزرگ ، همين بس كه حضرت امام (ره ) درباره اش فرمود:((مصطفى اميد آينده اسلام بود))(221) او در روز دوشنبه دوم آبان سال 1356 به شهادت رسيد.بقيه تفسيرهاى مشهور شيعه به قرار زير است :((التفسير لكتاب الله المنير))، نوشته محمد كرمى ابن طه هويزى .((اطيب البيان فى تفسير القرآن ))، نوشته سيد عبدالحسين طيّب .((الجديد فى تفسير القرآن المجيد))، شيخ محمد سبزوارى نجفى .((الفرقان فى تفسير القرآن و السنّة ))، نوشته محمد صادقى تهرانى .((انوار درخشان در تفسير القرآن )) نوشته سيد محمد حسينى همدانى .((تفسير آسان )) نوشته محمدجواد نجفى .((تفسير اثنى عشرى ))، نوشته حسين بن احمد حسينى شاه عبدالعظيمى .((تفسير جامع ))، نوشته سيد ابراهيم بروجردى .((روان جاويد))، نوشته ميرزا محمد ثقفى تهرانى .((مخزن العرفان ))، نوشته بانو امين اصفهانى .كتاب البيان كتابى است در علوم قرآنى كه در جزوه مربوط به علوم قرآنى از آن نامبرده ايم و اين كتاب به عنوان مقدم تفسير است و فقط تفسير سوره حمد در آن آمده و كتابهايى در اين حد از نظر كمّى در تفسير معرفى نشده است .
تفسيرهاى مشهور عامه
الجواهر فى تفسير القرآن الكريم
نام معروف آن ((تفسير طنطاوى )) و سبك آن علمى است . اين تفسير داراى 26 جزء و در سيزده جلد به چاپ رسيده است .طـنـطـاوى ، صـاحـب تـفـسـيـر مـزبـور، مـنـسـوب بـه ((طـنـطـا)) شـهـرى در شـمـال مـصـر اسـت . وى در سـال 1287 ه . ق بـه دنـيـا آمـده و در سـال 1358ه . ق در گذشته است . او از اساتيد دانشگاه الازهر و