نگاهى به تاريخچه روابط جمهورى اسلامى ايران و ساف تا كنفرانس مادريد
پـنـج روز بـعـد از پـيـروزى انـقـلاب اسـلامـى ايران ، ياسر عرفات ، رييس سازمان آزاديبخش فلسطين، در رأ س يك هيأ ت 59 نفره از فلسطينيها بدون اطّلاع قبلى وارد تهران شد. اين هيأ ت نـمايندگى تنها
شامل رهبران سازمان فتح و كادرهاى آن بود و از ساير سازمانهاى عضو ساف كسى در هيأ ت حضور نداشت .عرفات در هنگام ورود به تهران چنين گفت :وقـتـى كـه يـك نـفـر بـه خـانـه خودش مى آيد احتياجى به كسب اجازه ندارد، امروز روز پيروزى بـزرگ
مـسلمانان و همچنين پيروزى فلسطين است . وقتى كه من به فرودگاه مهرآباد نزديك مى شـدم احـسـاسـى به
من دست داد كه به بيت المقدّس نزديك مى شدم . انقلاب ايران ثابت كرد كه اسلام و مسلمين در مقابل
استكبار سر فرود نخواهند آورد. فشارى كه برادران فلسطينى را احاطه كرده است در اثر انقلاب ايران
برطرف شد.(311)هـمـراهـان عـرفـات كـه تـصـويـر امـام خـمـيـنـى (ره) را بـا خـود حـمـل مـى كـردنـد، فـرياد مى
زدند، امروز ايران ، فردا فلسطين . عرفات از فرودگاه مهرآباد بـطـور مـسـتـقـيـم بـه ديـدار امـام
(ره) رفـت . روز بـعـد از مـلاقـات بـا امـام ، مـحـل كـنـسـولگـرى سـابـق اسـرائيـل در تـهـران بـه
عـرفـات تـحـويـل داده شـد و پـرچـم فلسطين بر فراز آن ساختمان به اهتزاز درآمد و بدين وسيله اوّلين
سـفـارت فـلسـطـيـن در ايران افتتاح گرديد. اين نخستين اقدام رسمى جمهورى اسلامى ايران در مـورد
فـلسـطـيـن بود و (هانى الحسن) كه از دستياران نزديك عرفات در سازمان الفتح بود، به عنوان نخستين
سفير فلسطين در تهران منصوب گرديد.بـه اهـتـزاز درآمـدن پـرچـم فـلسـطـيـن بـه جـاى پـرچـم اسـرائيـل ، تـعـطـيـل شـدن دفـتـر
سـيـاسـى رژيـم صـهـيـونـيـسـتـى ، قـطـع ارتـبـاط كـامـل با اين رژيم و افتتاح سفارت فلسطين
نشانه هاى سمبليكى بود كه از اهميّت فلسطين در سياست كلّى ايران اسلامى حكايت مى كرد.بـه هر حال با نخستين سفر عرفات و هيأ ت همراه وى ، رابطه ساف با جمهورى اسلامى ايران بـرقـرار شـد.تا بهار و تابستان سال 1359 به نظر مى رسيد كه (ساف) يك متّحد قوى بـراى خـود پـيـدا كـرده اسـت . چـرا
كـه سـاف از سـوى كـشـورى مـثـل ايـران به رسميت شناخته شد و به نماينده اش در سطح سفير اعتبار داده
شد. ايران صدور نفت به اسرائيل را قطع كرده و روابط خود را با رژيم مصر به خاطر امضاى پيمان خيانت بار
(كمپ ديويد) قطع نمود. امّا در پاييز سال 1359 به تدريج روابط جمهورى اسلامى ايران و ساف رو به تيرگى
نهاد و با گذشت زمان شدّت يافت .اهـمـيـّت مـسأ له فلسطين در انديشه و مشى عملى حضرت امام خمينى (ره) از مبانى مذهبى و اعتقادى
نـشـأ ت مـى يـافت ؛ در حالى كه ساف به خاطر برخوردارى از علايق و ايدئولوژى غير مذهبى مـبـتـنـى بـر
نـاسـيوناليسم عرب ، حضور گروههاى ماركسيستى و چپگرا در آن ، راهى متفاوت از جمهورى اسلامى ايران در
مورد مسأ له فلسطين در پيش گرفته بود.هـدف سـاف تـأ مين حق خود مختارى براى فلسطينيها و متعاقب آن تأ سيس يك حكومت ملّى بر روى
سـرزمـيـن فـلسـطـيـن بود. از نظر اين سازمان ، دولت آرمانى فلسطين ، يك دولت دموكراتيك و
سكولاريستى (غير دينى) است و بنابراين ، ايجاد يك دولت ملّى ، زيربنا و محور مبارزات آن را تشكيل مى
داد.از نـقـطـه نـظـر جـمـهـورى اسلامى ايران ، (پان عربيزم) ، (سوسياليسم عرب) ، بعثيزم و
(نـاسـيـونـاليسم) جلوه هاى از خودباختگى و نفوذ تفكرات انحرافى و بيگانه در ميان مسلمين اسـت و
تـنـهـا بـا بـازگـشـت بـه اسـلام اصـيـل مـى تـوان بـه آرمـان رهـايـى قـدس جـامـعـه عـمـل
پـوشانيد. از نظر عرفات رؤ ياى ايجاد يك دولت دموكراتيك غيرمذهبى هرگز جاى خود را بـه يـك فـلسطين
اسلامى نخواهد داد. او با امتناع از پذيرش راه و شيوه اسلامى كه حضرت امام خمينى (ره) به او توصيه
كرد، راه خود را از انقلاب اسلامى ايران جدا كرد.