لطفا منتظر باشید ...
ذكر مصيبت امام حسين(ع)واهل بيتش
روضه وداع حسين(ع)باقبر پيامبر
امام حسين(ع)قبل از حركت بطرف مكّه سپس كربلا،براي‌وداع با رسول خدا(ص) بر سر مرقدشريف حضرت رفت وگفت :السلام عليك يا رسول اللّه!من حسين فرزندتو وفرزندزاده
توهستم.من سبط توهستم كه مرا در ميان مسلمين ،براي‌هدايت جانشين قراردادي!اي
پيامبر خدا!اينك آنها مراضعيف شمردند ومقام وحق‌ّ مرا رعايت نكردند!من اين‌شكايت را
بشما مي كنم تا زمانيكه شمارا ملاقات نمايم.شب بعدنيز امام به زيارت قبر جدّش رفت وفرمود:خدايا!اين‌قبر
پيامبرت،محمّد(ص)است.ومن فرزند دختر پيامبرت‌هستم.براي من حوادثي پيش آمده است
كه تو خود به انهادانائي!خدايا!من معروف را دوست دارم واز منكر بي زارم.اي‌خداي
ذوالجلال وصاحب كرامت!به حق‌ّ اين قبر وآنكه در آن‌است،از تو مي خواهم كه راهي
در پيش روي من قرار دهي كه‌مورد رضا وخوشنودي تو ورسول تو باشد.«1»
امام در جواب اُم‌ّ سلمه كه خواستار منصرف شدن از سفر به‌عراق بود،فرمود:اي مادر!من
مي دانم كه از روي ظلم شهيد مي‌شوم وسرم از تنم جدا مي شود.به تحقيق كه خداوند
عزّ وجل‌ّمقدر كرده است كه اهل بيتم آواره وفرزندانم شهيد شده ويا به‌زنجير اسارت
كشيده شوند وآنها طلب كمك مي كنند ولي
كمك وفريادرسي پيدا نمي نمايند.«2»
1و
2 ـسخنان امام حسين(ع) از مدينه تاكربلا
