ذكرمصيبت شهادت امام زين العابدين(ع)
شهادت امام سجاد(ع)
بعد از فاجعة كربلا ،امام سجّاد(ع)هيچگاه اين مصيبت رافراموش نكرد وهميشهعزاداربود.اگر آب مي آوردند وچشمش به آب مي افتاد،گريه مي كرد ومي
فرمود:« قُتلالحسين عطشاناً حسين (ع)تشنه شهيد شد!»اگر غذا ميآوردند،به گريه مي
افتاد ومي فرمود:« قتل الحسينجائعاً حسين(ع)گرسنه شهيد شد.»
روزي ابوحمزه ثُمالي ،خدمت امام رفت وچون بي تابيحضرت را در مصيبت
سالارشهيدان،مشاهده كرد،گفت:چرااينقدر بي تابي واظهار ناراحتي مي كنيد؟مگر
حمزه«ع»شهيدنشد؟مگرعلي(ع)باشمشير بشهادت نرسيد؟مگر شهادت درخاندان شما عادت نيست؟
امام فرمود:آري!شهادت عادت خاندان مااست!ولي آيا شنيدهاي قبل از عاشوراء،زني از
اهل بيت را اسير كنند؟زني از اهلبيت را هتك حُرمت نمايند؟هرموقع به خواهران وعمه
هايمنگاه مي كنم،بياد فرار واضطراب آنها درهنگام آتش زدنخيمه ها،مي افتم!كه
چگونه سر به بيابانها نهادند.«1»
وقتي زمان شهادت امام سجاد(ع)نزديك شد،به پسرش اماممحمدباقر(ع)فرمود:امشب چه
شبي است؟عرضكرد:شبفلان!سؤال كرد:ازماه چقدرگذشته وچقدرباقي مانده است؟
1 ـره توشه راهيان نورشماره29