روضه های چهارده معصوم (علیه السلام) نسخه متنی
لطفا منتظر باشید ...
عريان وغارت زده،برريگهاي گرم،افتاده اند!
اي رسول خدا!حسين(ع) را ذبح كردند ومراعات تورا دربارة‌ما نكردند!«1»
همچنين نقل شده است كه ام‌ّ كلثوم به مسجد پيامبر رفت وباگريه عرض نمود: السلام
يا جدّاه! من خبر شهادت فرزندت‌حسين(ع)را آورده ام.دراين موقع،صداي ناله اي از قبر بلند شد كه مردم با شنيدن آن‌صدا گريه وزاري سر
دادند.امام سجّاد(ع) نيز بر قبر جدّش آمد وصورتش را برآن گذاشت‌وگريه كرد وفرمود:اي جدّ
بزرگوارمن!اي بهترين انبياء مرسل!باتو درددل مي نمايم!محبوب تو،حسين(ع) كشته شد
ونسل‌تو از بين رفته است!درحالي توراصدا مي زنم كه محزون‌وهراسان واسيرم واحدي
نيست كه ازما حمايت كندوطرفداري نمايد!مارا اسير كردند،آنگونه كه كنيزان را اسيرمي
كنند وآنچنان ناراحتي وآزار به ما رسيد كه استخوانهاتحمّل ندارد.«2»
ام‌ّ البنين،مادر ابوالفضل(ع) وعبداللّه وعثمان وجعفر،بعد ازشنيدن خبر شهادت
پسرانش،براي عزاداري به قبرستان بقيع‌مي رفت ومشغول نوحه وزاري مي شد.آنچنان
عزاداري اوسوزناك بود كه حتي'ّ مروان،دشمن اهل بيت با شنيدن ناله هاي
