روضه های چهارده معصوم (علیه السلام) نسخه متنی
لطفا منتظر باشید ...
عرضكرد:فلان مقدار!امام سجاد(ع)فرمود:اين همان شبي
است كه بمن وعده داده اند.برايم آب وضوء بياوريد.امام وضوء گرفت ومشغول نماز شد.هنگاميكه شب به آخررسيد،آن حضرت از اين سراي
پُرملال به جهان ديگر شتافت.چون خبر شهادت امام سجاد(ع)به مردم مدينه رسيد،شهرمدينه درماتمش،عزادار شد.مرد وزن
وسياه وسفيد وكوچك‌وبزرگ،درمصيبت حضرتش،نالان شدند واز زمين وآسمان،آثار اندوه
نمايان شد.خوب وبد در تشييع آن حضرت شركت‌كرده وهمگي آن امام را به نيكي ياد مي
كردند.سعيدبن مصيّب مي گويد:دروقت نماز بر بدن امام سجّاد(ع)
صداي تكبيري از آسمان بلند شد واز زمين هم تكبيري‌درجواب گفته شد.باز ازآسمان بانگ
تكبيري برخاست واززمين هم جواب شنيده شد.دراينحال من ترسيدم وبا صورت‌بر زمين
افتادم.آنانكه در آسمان بودند،هفت تكبير سردادند واززمين هم هفت تكبير در جواب گفته
شد.«1»
