آنچه پيغمبران خدا از راه وحى بدست آورده و بعنوان پيغام و سفارش خدائى بمردم رسانيدند دين بود يعنى روش زندگى و وظائف انسانى كه سعادت واقعى انسان را تأ مين ميكند (159) .دين آسمانى بطوركلى از دو بخش اعتقادى و عملى مركب ميباشد بخش اعتقادى يكرشته اعتقادات اساسى و واقع بينيها است كه بايد انسان پايه زندگى خود را به روى آنها گذارد و آنها سه اصل كلى توحيد و نبوت و معاد است كه با اختلال يكى از آنها پيروى دين صورت نبندد .و بخش عملى يكرشته وظائف اخلاقى و عملى است كه مشتمل است بر وظائفى كه انسان نسبت به پيشگاه خداى جهان و وظائفى كه انسان در برابر جامعه بشرى دارد .و از اينجاست كه وظائف فرعى كه در شرايع آسمانى براى انسان تنظيم شده بر دوگونه است اخلاق و اعمال و هر يك از آنها نيز بر دو قسم است :