امام هفتم - شیعه در اسلام نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

شیعه در اسلام - نسخه متنی

سید محمد حسین طباطبایی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

فرمود و بقيه عمررا با تقيه شديد و نسبتا با عزلت و گوشه نشينى برگزار ميكرد تا به دسيسه منصورمسموم و شهيد شد (231) .

منصور پس از آن كه خبر شهادت امام ششم را دريافت داشت به والى مدينه نوشت كه بعنوان تفقد بازماندگان , به خانه امام برود و وصيت نامه آن حضرت را خواسته و بخواند و كسى را كه وصى امام معرفى شده فى المجلس گردن بزند و البته مقصود منصور از جريان اين دستور اين بود كه به مسئله امامت خاتمه دهد و زمزمه تشيع رابكلى خاموش كند ولى بر خلاف توطئه وى وقتى كه والى مدينه طبق دستور , وصيت نامه را خواند ديد امام پنج نفر را براى وصايت تعيين فرموده .

خود خليفه و والى مدينه و عبدالله افطح فرزند بزرگ و موسى فرزند كوچك آنحضرت و حميده و به اين ترتيب تدبير منصور نقش بر آب شد (232) .

امام هفتم

امام موسى بن جعفر ( كاظم ) فرزند امام ششم در سال صد و بيست و هشت هجرى متولدشد و سال صد و هشتاد و سه هجرى در زندان مسموما شهيد شد (233) .

آنحضرت پس از درگذشت پدر بزرگوار خود به امر خدا و معرفى گذشتگان خود به امامت رسيد .

/ 312