آن حضرت چندى عثمان بن سعيد عمرى را كه از اصحاب جد و پدرش بود و ثقه و امين ايشان قرار داشت نائب خود قرار داد و به توسط وى بعرايض و سؤالات شيعه جواب ميداد .و پس از عثمان بن سعيد , فرزندش محمد بن عثمان به نيابت امام منصوب شد و پس از وفات محمد بن عثمان عمرى ابوالقاسم حسين ابن روح نوبختى نائب خاص بودو پس از وفات حسين بن نوح نوبختى على بن محمد سمرى نيابت ناحيه مقدسه امام را داشت .و چند روز به مرگ على بن محمد سمرى ( كه در سال سيصد و بيست و نه هجرى اتفاق افتاد ) مانده بود كه از ناحيه مقدسه توقيعى صادر شد كه در آن به على بن محمدسمرى ابلاغ شده بود كه تا شش روز بدرود زندگى خواهد گفت و پس از آن در نيابت خاصه بسته و غيبت كبرى واقع خواهد شد و تا روزى كه خدا در ظهور آن حضرت اذن دهد غيبت دوام خواهد يافت (251) و به مقتضاى توقيع غيبت امام زمان (ع ) بدو بخش منقسم ميشود .اول غيبت صغرى كه از سال دويست و شصت هجرى شروع نمود و در سال سيصد و بيست ونه خاتمه مييابد و تقريبا هفتاد سال مدت امتداد آن ميباشد .دوم غيبت كبرى كه از سال سيصد و بيست و نه شروع كرده و تا وقتى خدا بخواهدادامه خواهد يافت .پيغمبر اكرم (ص ) در حديث متفق عليه ميفرمايند :
لطفا منتظر باشید ...
