على (ع ) ميفرمايد : (114) برخى از قرآن با برخى ديگر بسخن درآمده معنى خود را ميفهماند و بعضى از آن به بعضى ديگر گواهى ميدهد و پيغمبر اكرم (ص ) ميفرمايد (115) كه بخشى از قرآن بخش ديگر را تصديق ميكند و نيز ميفرمايد (116) هر كه قرآن را برأ ى خود تفسير كند براى خود در آتش جايگاه ميسازد .مثالى ساده براى تفسير قرآن بقرآن : خداى تعالى در قصه عذاب قوم لوط در جائى ميفرمايد برايشان باران بد , بارانيديم (117) و در جاى ديگر اين كلمه را بكلمه اى ديگر تبديل كرده ميفرمايد برايشان سنگ بارانيديم (118) و از انضمام آيه دوم بآيه اول روشن ميشود كه مراد از باران بد سنگهاى آسمانى است كسى كه با نظر كنجكاوى و در احاديث اهل بيت و در رواياتى كه از مفسرين صحابه و تابعين در دست است , رسيدگى نمايد ترديد نميكند كه روش تقسير قرآن بقرآن تنها روش ائمه اهل بيت (ع ) ميباشد .