شیعه در اسلام نسخه متنی

فرزند امام چهارم و در سال پنجاه و هفت هجرى متولد شده بود و در واقعه كربلا چهار ساله و حاضر بود و پس از پدر بزرگوارش بامر خدا و معرفى گذشتگان خود , بامامت رسيد و در سال صد و چهارده و يا صد و هفده هجرى ( بحسب بعضى از روايات شيعه (227) توسط ابراهيم بن وليد بن عبدالملك برادر زاده هشام خليفه اموى مسموم شده ) درگذشت .

در عهد امام پنجم از طرفى در اثر مظالم بنياميه , هر روز در قطرى از اقطار بلاداسلامى انقلاب و جنگهائى رخ ميداد و از خود خاندان اموى نيز اختلافات بروز ميكرد و اين گرفتاريها دستگاه خلافت را مشغول و تا اندازه اى از تعرض باهل بيت صرف ميكرد .

و از طرفى وقوع فاجعه كربلا و مظلوميت اهل بيت كه ممثل آن , امام چهارم بود مسلمانان را مجذوب و علاقمند به اهل بيت ميساخت .

اين عوامل دست بدست داده مردم و خاصه شيعه را مانند سيل به سوى مدينه و حضور امام چهارم سرازير ساخت وامكاناتى در نشر حقايق اسلامى و معارف اهل بيت براى آنحضرت بوجود آورد كه براى هيچ يك از پيشوايان گذشته اهل بيت ميسر نشده بود و گواه اين مطلب اخبار و احاديث بيشمارى است كه از امام پنجم نقل شده و گروه انبوهى از رجال علم و دانشمندان شيعه كه در فنون متفرقه معارف اسلامى در مكتب آن حضرت پرورش يافته اند و در فهرستها و كتب رجال اساميشان ضبط شده است .(228)