شیعه در اسلام نسخه متنی

درآمده آنان را با مداهنه راضى و خوشنود نگهدارد و بدين وسيله خلافت خود را تحكيم كند سپس به قلع و قمع شان بپردازد .

ولى اينان اين نكته را ناديده گرفته اند كه خلافت على يك نهضت انقلابى بود و نهضتهاى انقلابى بايد از مداهنه و صورت سازى دور باشد مشابه اين وضع در زمان بعثت پيغمبر اكرم (ص ) نيز پيش آمد و كفار و مشركين بارها بآن حضرت پيشنهاد سازش دادند و اينكه آن حضرت بخدايانشان متعرض نشود ايشان نيز كارى با دعوت وى نداشته باشند ولى پيغمبر اكرم (ص ) نپذيرفت با اينكه ميتوانست در آن روزهاى سخت مداهنه و سازش كرده موقع خود را تحكيم نمايد سپس بمخالفت دشمنان قد علم كند , اساسا دعوت اسلامى هرگز اجازه نميدهد كه در راه زنده كردن حقى حق ديگرى كشته شود يا باطلى را با باطل ديگرى رفع نمايند و آيات زيادى در قرآن كريم در اين باره موجود است .(51) گذشته از اينكه مخالفين على در راه پيروزى و رسيدن بهدف خود از هيچ جرم و جنايت و نقض قوانين صريح اسلام ( بدون استثناء ) فرو گذارى نميكردند و هر لكه را بنام اينكه صحابى هستند و مجتهدند ميشستند ولى على بقوانين اسلام پاى بند بود .