شیعه در اسلام نسخه متنی

معاويه با بيان گذشته خود اشاره ميكرد كه نخواهد گذاشت حسن (ع ) پس از و بخلافت برسد يعنى در خصوص خلافت بعد از خود فكر ديگرى دارد و آن همان بود كه حسن (ع ) را با سم شهيد كرد (64) و راه را براى فرزند خود يزيد هموار ساخت .

معاويه با الغاء پيمان نامبرده ميفهمانيد كه هرگز نخواهد گذاشت شيعيان اهل بيت در محيط امن و آسايش بسر برند و كما فى السابق بفعاليتهاى دينى خود ادامه دهند و همين معنى را نيز جامعه عمل پوشانيد .(65) وى اعلام نمود كه هر كس در مناقب اهل بيت حديثى نقل كند هيچگونه مصونيتى درجان و مال و عرض خود نخواهد (66) داشت و دستور داد هر كه در مدح و منقبت سايرصحابه و خلفاء حديثى بياورد جايزه كافى بگيرد و در نتيجه اخبار بسيارى در مناقب صحابه جعل شد (67) و دستور داد در همه بلاد اسلامى در منابر بعلى عليه السلام ناسزاگفته شود ( و اين دستورتا زمان عمر بن عبدالعزيز خليفه اموى 99-101 اجراء ميشد ) وى بدستيارى عمال و كارگردانان خود كه جمعى از ايشان صحابى بودندخواص شيعه على (ع ) را كشت و سر برخى از آنان را به نيزه زده در شهرها گردانيدند و عموم شيعيان را در هر جا بودند بناسزا و بيزارى از على تكليف ميكرد و هر كه خوددارى ميكرد بقتل ميرسيد (68)