شیعه در اسلام نسخه متنی

اينان براى جان و مال كسانى كه از باطنيه كنار بروند هيچگونه احترامى قائل نبودند و از اين روى در شهرهائى از عراق و بحرين و يمن و شامات نهضت راه انداخته خون مردم را ميريختند و مالشان را بيغما ميبردند و بارها راه قافله حج را زده ده ها هزار نفر از حجاج را كشتند و زاد و راحله شان را بيغما بردند .

ابو طاهر قرمطى يكى از سران باطنيه كه در سال 311 بصره را مسخر ساخته و ازكشتار و تاراج اموال مردم فرو گذارى نكرد و در سال 317 با گروه انبوهى از باطنيه در موسم حج عازم مكه گرديد و پس از درهم شكستن مقاومت مختصر دولتيان ,وارد شهر مكه شد و مردم شهر و حجاج تازه وارد را قتل عام نمود و حتى در مسجد حرام و داخل كعبه جوى خون روان ساخت پيراهن كعبه را در ميان ياران خود قسمت نمود و در كعبه را كند و حجر الاسود را از جاى خود درآورده بيمن برد كه مدت بيست و دو سال پيش قرامطه بود .

در اثر اين اعمال بود كه عامه مسلمين از باطنيه برائت كرده آنان را خارج از آئين اسلام شمردند و حتى عبيدالله مهدى پادشاه فاطمى كه آن روزها در افريقا طلوع كرده خود را مهدى موعود و امام اسماعيليه معرفى ميكرد , از قرامطه بيزارى جست .

طبق اظهار مورخين , مشخص مذهبى باطنيه اين استكه احكام و مقررات ظاهرى اسلام را بمقامات باطنى عرفانى تاويل ميكنند و ظاهر شريعت را مخصوص كسانى ميدانندكه كم خرد و از كمال معنوى بيبهره بوده اند با اين وصف گاهى برخى از مقررات از مقام امامتشان صادر ميشود .