لطفا منتظر باشید ...
امكانات گسترش
برنامه كنونى آرامكو چنين فرض مى كند كه پس از تاعمين هزينه پروژه هاىلازم براى حفظ ظرفيت كنونى سرمايه ئ باقيمانده را مى توان تا پايان سال
1983 براى بالا بردن ظرفيت جديد به ميزان يك ميليون بشكه در روز
مصرف نمود. بخش اعظم اين افزايش ظرفيت در مورد حوزه هاى خارج از
خشكى از قبيل مرجان و الظلوف صورت خواهد گرفت و دراين نقاط بايد به
حفاريهاى جديد و نصب خطوى لوله تازه مبادرت ورزيد.
با فرض اينكه آرامكو تا پايان سال 1983 به ظرفيت 11/5 ميليون بشكه نفت
در روز برسد، ظرفيت قابل ابقاع كلى عربستان سعودى نيز تا پايان سال
1985 مى تواند به سطح روزانه 12/5 ميليون بشكه افرايش يابد. سهم
عربستان سعودى در توليد نفت منطقه بى طرف نيز در هيمن مدت روزانه
معادل 500/000 بشكه خواهد بود. براى اينكه بتوان روزانه 500/000
بشكه ديگر توليد نمود چند راه ديگر نيز وجود دارد كه به طور مثال به ذكر
آنها مى پردازيم.
منطقه الشيبه كه حاوى نيمى از ذخائر تثبيت شده 22 حوزه شناخته شده
سعودى است هنوز مورد بهره بردارى قرار نگرفته و تقريباہ گسترش يافته
است. آرامكو به علت محدوديت هاى موجود در امر سرمايه گذارى كار در
آنجا را متوقف كرده است ولى معتقد است كه تا پايان سال 1985 مى توان
روزانه 500/000 بشكه نفت را الشيبه
استخراج نمود.
منيفه، كه در سال 1977 روزانه 45000 بشكه نفت توليد مى كرد قرار بود
طبق برنامه آوريل 1977 آرامكو، سطح توليد روزانه آن به 475000 بشكه
برسد.
ولى چون نفت خام منيفه بسيار سنگين و حاوى ناخالصيتهاى فلزى
مى باشد و از نظر پالايشى فقط در حداكثر ظرفيت تولدى مقرون به صرف
است، توسعه آن يكى از اولين برنامه هايى بود كه هنگام كاهش برنامه هاى
توليدى توسط آرامكو لغو گرديد. ولى كار پيرامون آن را مى توان دو باره از
سرگرفت.
علاوه بر اين، نصب واحدهاى نمك زادايى در منطقه آرامكو مى تواند
موجب افتتاح دوباره چاهها و بالا بردن ظرفيت توليدى كلى كشور به سطح
12/5 ميليون بشكه در روز بشود.
افزايش ظرفيت قابل ابقاع به سطحى بالاتر از 12/5 ميليون بشكه در روز تا
اواسط سالهاى 1980 متضمن تغييرات عمده اى در اولويت پروژه ها و
تعهدات عمده و جديد در زمينه سرمايه گذارى است. محدوديت الغوار
داراى توانى قابل توجه براى افزايش ظرفيت در دراز مدت مى باشد. ليكن
بعضى از برنامه ها را نمى توان تا پايان سال 1985 به مرحله ئ اتمام رسانيد.
حفظ فشار دخاير به ميزان لازم در سطوح توليدى بالاى 12/5 ميليون بشكه
نفت در روز، مستلزم تزريق مقادير بالقوه بيشتر آب از آنچه كه در برنامه هاى
جارى پيش بينى شده و در بالا دريا علاوه بر دو برنامه تصويب شه فعلى تا
زمانى كه عملكرد اولين پروژه براى شمال العثمانيه كاملاہ ارزيابى و يكسال
هم براى طرح ريزى در نظر بگيريم، دومين فرصت براى تصويب اين پروژه
سال 1980 خواهد بود. حدوداہ پنج سال وقت براى ساختن و نصب اقلام
عمده تجهيزات ضرور لازم است. البته با اين
فرض كه توليد كنندگان عمده ظرفيت توليدى لازم را داشته باشند.
بنابراين تكيمل شدن برنامه تزريق آب در سال 1985 امكان پذير خواهد بود.
ليكن بكتل LETHCEB كه مهمترين پيمانكار دو پروژه موجود تزريق آب
مى باشد معتقد است كه اين مدت زمان براى مديريت خوب پروژه مناسب
نيست. حتى با فرض اينكه سعوديها زودتر از موعد تصميم به گسترش
ظرفيت بگيرند خيلى محتمل به نظر مى رسد كه ملاحظات مديريتى، رقابت
ديگر خريداران تجهيزات و وقفه هاى معمولى كار كه در پروژهاى بزرگ
مهندسى با آن برخورد شده تكميل آنها را تا سال 1986 و يا 1987 به تعويق
افكند.
البته ظرفيت توليدى نفت بدون ظرفيت اضافى تزريق آب نيز مى تواند
افزايش يابد ولى اين امر نيز مستلزم آن است كه سعوديها اجازه دهند كه آب
به داخل حوزه هاى نفتى و نه اطراف آنها تزريق گردد.
كمپانى از عربستان سعودى خواسته است كه در اين موردموضع ملايم ترى
رااتخاذ نمايد. و با اين كار به آرامكو اجازه دهد كه فشار را با سرعت بيشترى
حفظ نمايد. اين عمل تواعم با نصب گسترده دستگاههاى نمك زداديى،
موئثرترين روش براى افزايش عمده ظرفيت توليدى عربستان سعودى است.
با اين حال مقامات سعودى معتقدند كه تزريق اب در حوزه ئ الغوار موجب از
دست رفتن ذخائر بازيافتى زيادى خواهد شد و تا به حال در مقابل ارائه
تمام راهها ديگر مقاومت نشان داده اند و به علت وسعت عظيم حوزه الغوار
و فاصله پيرامون حوزه از مركز، تزريق اب فقط در بخش محيطى آن مانع
حفظ فشار در نزديكى مركز حوزه مى شود. اگر تزريق آب به در حوزه الغوار
بدقت انجام گيرد ميزان خسارت وارده بر نفت بازيافتى بسيار ناچيز
خواهد بود باا ين وصف هميشه اين خطر نيز وجود دارد كه به لحاظ عدم
پيش بينى خصائص ذخاير، خسارات بسيار جدى به بار آيد. در بعضى از
موارد از قبيل دو
ذخيره نفتى مهم ابوظنى كه داراى نفوذ پذير مى باشد تزريق آبب سبب شده
است كه مقدار زيادى نفت از بين برود. و چون هدر رفتن ناچيز نفت در
بازيافت نهايى حوزه ئ الغوار معادل حجم بسيار زيادى نفت است، سعوديها
ميل ندارند در اين زمينه دست به كارها و تصميم گيريهاى خطرناك كه لزومى
بر آن نمى بينند بزنند.
در صورتى كه سعوديها محدوديت استفاده از آبهاى زيرزمينى را از ميان
بردارند، با هزينه كمى مى توان ظرفيت قابل ابقاع نفتى را بسرعت افزايش
داد. به محض به كار افتادن تاسيسات تزريق آب دريا در عين دار و شد قم و در
شمال العثمانيه بفاصله دو سال مى توان تاسيسات براى تزريق تكميلى آب
زمينى را نيز نصب نمود. به عنوان يك خط مشى، سعوديها ميل دارند
سفره هاى آب زير زمينى خود را به منظور استفاده هاى آتى در كشاورزى
حفظ نمايند. و اين يكى از ملاحظاتى است كه در رابطه با تصميم گيرى
نهائى موثرواقع مى گردد.
