عرضه و تقاضاى نفت تا پايان سال 5891
نتايج حاصله از مطالعات در آوريل 1977 چنين بود: "در صورتى كه درميزانصرفه جويى انرژى افزايشى پديد نيايد، تقاضاى جهانى براى نفت در اوايل
سالهاى 1980 معادل ظرفيت توليد خواهد گشت... و قيمتها آنقدر افزايش
پيدا خواهند كرد كه ميزان نفت موجود جيره بندى شود". ليكن در سال
گذشته چند فاكتور دستخوش تغيير گشته است. مهمترنى آنها اين است كه
ظرفيت توليدى اوپك و بخصوص عربستان سعودى به سطح پيش بينى شده
قبلى نخواهد رسيد، و يكى از دلائل آن نيز اين است كه دولتهاى اوپك كه در
اخذ تصميمات نقش عمده اى دارد اهدافى متفاوت با اهداف سازمان
شركتهاى پيشين دارند. در رابطه با تقاضا، به نظر مى رسد رشد اقتصادى
كشورهاى پيشرفته در سالهاى 1977-78 معادل نيم درصد كمتر از پيش
بينى آوريل گذشته بوده كه در تقاضاى آتى نفتى، نوع اعتدال پديد
مى آورد. علاوه بر اين كشورهاى كمونيستى در سال 1985 پائين آورده ايم، تا
بخصوص نشان دهيم كه شوروى و كشورهاى اروپائى شرقى نياز مبرمى به
ارز معتبر دارند.
با در نظر گرفتن تمام اين تغييرات، خطر كاهش توليد نفت در نيم اول
سالهاى 1980 كه مى تواند منجر به سير سعودى قيمت غيرواقعى نفت
اوپك گردد هنوز بسيار زياد است.
تركيبهاى ديگر پيش بينى هاى متغير اصلى نشان مى دهد كه چندين سال
طول مى كشد تا چنين مشكلى پديد آيد.
در صورتى كه عرضه نفت اوپك فقط به 33 ميليون بشكه در روز برسد و
ميانگين ميزان رشد اقتصادى نيز سالانه معادل 4/2 درصد باشد، تا سال
1980 يك مشكل نفتى بوجود خواهد آمد. حتى در صورتى كه توليد نفت
كشورهاى عضو اوپك به 40 ميليون بشكه در روز برسد كه به عقيده ما بسيار
خوشبينانه است، تقاضا براى نفت اوپك قبل از سال 1985 با ميزان عرضه ئ
نفت تطبيق خواهد كرد، البته در صورتى كه ميزان رشد اقتصادى كه بالاترين
سطحى كه پيش بينى كرديم برسد تركيبى از افزايش نفت اوپك، كاهش رشد
اقتصادى، و صرفه جويى شديد نفتى حداقل تا پايان سال 1985 از بروز اين
مساعله جلوگيرى خواهد كرد.
البته همه ئ صاحبنظران نفتى با نحوه ئ قضاوت ما درباره اهميت مساعله موافق
نيستند، ليكن اكثر پيش بينى هايى كه در مورد تقاضا براى انرژى و توليد
داخلى انرژى كشورهاى سازمان همكارى اقتصادى و توسعه شده مشابه
پيش بينى هاى ما مى باشند.
تعداد كمى از اين صاحنظران امكان اينكه كشورهاى كمونيستى تبدل به وارد
كنندگان خالص نفتى بشوند در نظر گرفته اند ولى اين اختلاف در مقايسه با
برآوردها، بحرانى نيست. اگر كشورهاى كمونيستى به نحوى از انحاع در
زمره ئ وارد كنندگان خالص نفتى در نيايند، بروز فشار تقاضاى پيش بينى
شده بر ذخاير نفتى فقط يكسال به تعويق مى افتد. تفاوت اصلى در توليد
نفت اوپك متمركز است. خوش بين ترين صاحب نظران فرض را بر آن قرار
دادند كه ظرفيت توليدى اوپك و بخصوص عربستان سعودى خيلى
بيش از نتايج پيش بينى هاى ما مى باشد. البته بعضى از آنها درسال گذشته
پيش بينى هاى خود را در مورد ظرفيت توليدى اوپك تقليل داده و بعضى
ديگر نيز مشابه ما پيش بينى كرده اند.