لطفا منتظر باشید ...
نگرشى بر تقاضاى انرژى كشورهاى عضو سازمان همكارى و عمران اقتصادى
در سالهاى 1961-70 تقاضاى انرژى كشورهاى عضو سازمان همكارى وعمران اقتصادى سريعتر از توليد واقعى ناخالص ملى افزايش يافت در
حالى كه قيمت هاى نسبى انرژى مداوماہ كاهش پيدا كرده
بودند. با كند شدن سير نزولى قيمت هاى نسبى در سالهاى 1971-73
افزايش تقاضا براى انرژى با سرعت كمترى از توليد واقعى ناخالص ملى در
سه منطقه از چهار منطقه سازمان همكارى و عمران اقتصادى افزايش
پيداكرد. پس از آن در سالهاى 1974-76 افزايش شديدترى در قيمتهاى
نسبى پديد آمد و رشد توليد ناخالص ملى به ميزان قابل ملاحظه اى بر
تقاضاى انرژى فزونى يافت. " به شكل 4 نگاه كنيد " . روابط تاريخى اش
مشاهده شده بين تقاضا براى انرژى، توليد واقعى ناخالص ملى، و
قيمت هاى نسبى انرژى در سالهاى 1961-76 از طريق مدلهاى معادلات
سياده " تك مجهولى " تقاضاى انرژى در هر يك از چهار منطقه سازمان
همكارى و عمران اقتصادى به مقادير كمى تبديل شدند. به طور كلى،
درنتيجه هر يك درصد افزايش در توليد واقعى ناخالص ملى، تقاضا براى
انرژى 0/20 درصد تا 0/27 درصد با گذشت زمان بسته به منطقه مورد نظر
كاهش پديد مى آمد. گرچه اين نتايج از نظر تئوريك منطقى مى باشند و با
اطلاعات تاريخى بخوبى مطابقت مى كند، ولى بايد يادآور شد كه ديگر
محققين بااستفاده از معادله هايى با مشخصات متفاوت و دوره هاى زمانى
نمونه، كششهاى قيمت و درآمد متفاوتى به دست آورده اند. به طور مثال
در بعضى از مطالعات و بررسى ها در آمريكا به تخمين درآمد اساساہ پائين تر
و كشش قيمت بالاترى از ما دست يافته شده است. در نتيجه، چون پيش
بينى هاى چند ساله " بلند مدت " تغييراتى كه از اختلاف بين پارامترها
حادث مى شوند رابزرگتر نشان مى دهد، پيش بينى ها در مورد تقاضاى
انرژى آمريكا براى سال 1985 درمقايسه با ديگر محقيقنى كه به كششهاى
پائين تر درآمد دست يافته اند، كمى بيشتر مى باشد. " پاورقى: ضميمه الف
را نيز مشاهده كنيد "
براى آزمايش تقريبى صحت روشها و مراحل برآوردهايمان در پيش بينى
صرفه جويى اخير انرژى، ما تغيير مصرف انرژى آمريكا را كه براى سال
1977 پيش بينى شده بود به وسيله متدولوژى خودتان محاسبه كرده و با
تغييرات نشان داده شده در اطلاعات اوليه 1977 مقايسه كرده ايم. معادله ما
نشان داد كه در اصل 1977 معادل 1/7 ميليون بشكه در روز به اين مصرف
افزوده مى شود، در حالى كه افزايش واقعى مقدماتى 1/5 ميليون بشكه در روز
بوده است. اطلاعات مروبط به تقاضاى انرژى اوليه سال 1977 در رابطه با
ديگر مناطق كشورهاى عضو سازمان همكارى و عمران اقتصادى هنوز در
دسترس نمى باشد.
معادلات مربوط به چهار منطقه براى ميزان ذخيره سازى در انرژى به لحاظ
افزايش زياد قيمت هاى نسبى انرژى كه به دنبال تحريم نفتى به وقوع پيوسته
بود، مورد استفاده قرار گرفته است. مقايسه تقاضاى واقعى انرژى با تقاضاى
واقعى انرژى با تقاضايى كه با فرض باقى ماندن قيمت ها در حد قيمت هاى
سال 1973 بوجود مى آمد، نشان دهندهذ اين است كه كشورهاى پيشرفته در
مصرف انرژى در سال 1976 معادل 3/9 ميليون بشكه در روز صرفه جويى
كرده اند " به تصوير 5 نگاه كنيد " . پس از افزايش ميزان صرفه جويى در سال
1974 به دنبال پائين آوردن درجه ترموستات ها واتخاذ روشهاى كم هزينه
در زمينهمرف انرژى، بهبود آن در سالهاى 1975 و 1976 بسيار كندتر
انجام گرفت. به طور مثال در سال 1976 فرانسه هيچگونه صرفه جويى
نكرده بود.
تاكنون بخش اعظم صرفه جويى در بخش هاى تجارى و مسكونى كشورهاى
پيشرفته انجام گرفته است. در بسيارى از كشورها، صرفه جويى در
بخش هاى صنعتى به كندى و نامحسوس تحقق يافته است، بازگشت سرمايه
از طريق سود سهام به خاطر تقاضاى ناچيز براى سرمايه گذارى از سال
1973 بسيار كند بوده است. چهار منطقه سازمان همكارى و عمران
اقتصادى هر يك نشانگر الگوى تقريباہ متفاوتى از يكديگر در زمينه ئ
صرفه جويى هستند:
در آمريكا در سال 1976 ميزان صرفه جويى انرژى روزانه 1/6 ميليون
بشكه " 4 درصد مصرف " بوده است. استفاده سوخت توسط وسائط نقليه در
سالهاى 1974-76 بسيار كاهش يافت واستفاده انرژى در واحدهاى
صنعتى براى هر واحد كالاى توليد شده كمتر از ميزان استفاده از انرژى در
دوران قبل از تحريم نفتى بوده است.
در ژاپن، ميزان صرفه جويى درسال 800/000 .1976 بشكه در روز " 21
درصد مصرف " برآورد شده است، كه اين ميزان صرفه جويى نيز محدود به
بخشهاى مسكن، تجارت، خدمات عمومى و كشاورزى مى شود كه از عايق
بندى بهتر و درجه حرارت داخلى كمترى برخوردار بوده اند. دربخش حمل
و نقل به علت برفرارى ضوابط جدى تر و شديدتر در مورد وسائط نقليه دودزا،
تراكم شديدتر ترافيك، و استفاده از اتومبيل هاى بزرگتر، فى الواقع ميزان
مصرف انرژى براى هر وسيله نقليه از سال 1973 بيشتر شده است.
در ميان كشورهاى بزرگتر اروپاى غربى، فرانسه از همه موفق تر بوده است.
مقررات وضع شده تاعثير قيمت هاى بالاتر را افزايش داده است، بخصوص
اينكه نفت مورد مصرف حرارتى از اواسط 1974 " جيره بندى شده بود.
گرچه مقدار صرفه جويى در بخشهاى غيرصنعتى خيلى بيشتر از ديگر
بخش ها بوده است، در كارائى بخش هاى صنعتى و حمل و نقل نيز مقدارى
بهبود حاصل شده، و كارآيى توليد انرژى برق نيز بيشتر شده است. ايتاليا نيز
در بخش حمل و نقل به صرفه جويى قابل ملاحظه اى دست يافته، و منعكس
كننده گران ترين قيمت براى بنزين در اروپا بوده است. درصد صرفه جويى در
آلمان غربى خيلى كمتر از فرانسه و ايتاليا بوده ولى بيشتر از انگليس بوده
است، چون در انگليس صرفه جويى كمتر از گسترش منابع داخلى اولويت
دارد.
كانادا صرفه جويى آنچنانى در زمينه مصرف انرژى نداشته است.
افزايش قيمت داخلى انرژى كانادا درسال 1976 خيلى كمتر از ديگر
كشورهاى صنعتى بوده و براى مثال معادل نيمى از افزايش قيمت نسبى
انرژى در ژاپن بوده است.
تقاضاى انرژى كشورهاى عضو سازمان همكارى و عمران اقتصادى در سالهاى آتى
تقاضاى انرژى كشورهاى عضو سازمان همكارى و عمران اقتصادى در سالهاى آتى
براى پيش بينى تقاضاى كشورهاى عضو سازمان همكارى و عمران
اقتصادى تا پايان سال 1985 ما روابط تخمين بين تقاضاى انرژى، توليد
واقعى ناخالص ملى و قيمت هاى نسبى انرژى هر يك از مناطق را از طريق
پيش بينى آن تغييرها تركيب كرده ايم. معادلات ما اكثر صرفه جويى ها در
تقاضاى انرژى را به خاطر تغييرات قبلى در قيمتهاى نسبى و در مورد آمريكا
به خاطر تغييرات پيش بينى شده به دست مى دهند.
با اين وصف مقررات جديد دولتى و با تغييرات آمار جمعيتى را در گذشته
در مورد كارآيى تجهيزات انرژى، ساختمانها و ديگر كالاهاى با دوامى كه در
آينده توليد و معرفى خواهند شد را در برنگيرد. تعيين قضاوت شخصى
بستگى دارد. بايد تاعكيد نمائيم كه روى هم رفته دامنه خطا بدليل استفاده از
روشهاى تخمينى و ترديدهاى موجود در مورد صرفه جويى مى تواند وسيع
باشد.
بدون توجه به شرايط بازار، احتمالاہ در كشورهاى عضو سازمان همكارى
وعمران اقتصادى در چند سال آينده در زمينه انرژى صرفه جوئيهاى
بيشترى صورت خواهد گرفت.
كنگره آمريكا مقرر داشته است كه در سال 1985 ميانگين جديد بنزين
مصرفى توسط اتوموبيلها بايستى به يك گالن در هر 27/5مايل " 8/8 ليتر به
ازاى يكصد كيلومتر م " برسد. تاعثير اين مقررات بر مصرف بنزين كه درحال
حاضر در برگيرنده ئ 20 درصدتقاضاى انرژى است كه با كاهش شديد رشد
جمعيت راننده در دهه بعد افزايش خواهد
يافت. " به تصوير 6 نگاه كنيد " . بعضى از منابع صنعتى معتقدند كه اين
تحولات خواهد توانست معادل 2 تا 2/5 ميليون بشكه در روز از ميزان
تقاضا براى انرژى بكاهد.انتظار مى رود ديگر اقداماتى كه در اين زمينه در
آمريكا در پيش گرفته شده مقدار كمى به اين صرفه جويى اضافه نمايد.
ژاپن براى بالا بردن ميزان صرفه جويى كار زيادى انجام نداده است.
مهمترين اقدام صرفه جويى جويانه توكيو بر بخش صنعتى متمركز است.
بانك عمران ژاپن به صنايعى كه در زمينه تاعسيسات و تجهيزات صرفه جويى
از انرژى سرمايه گذارى مى كنند طرحهايى با نرخ بهره كمترى از وامهاى
تجارى مى دهد. تخصيص منابع مالى براى اين برنامه ها در بودجه سال
1977-78 فقط 70 ميليون دلار بوده است. كارخانه هاى كوچك و متوسطى
كه مبدلهاى حرارتى را به كوره هاى موجود مى افزايند در سال اول اجازه
دارند يك چهارم اين سرمايه گذارى را مستهلك نمايند.
دورنماى صرفه جويى بيشتر در اروپاى غربى بسيار تيره است. مقرارت
آلمان غربى بر بخش مسكن متمركز مى باشد. يكى از پيمانكاران وزارت
تحقيقات و تكنولوژى برآورد كرده است كه خانه سازى جديد و مقررات
جديد در رابطه با تاعمين گرماى منازل به تدريج باعث مى شود تا روزانه
540/000 تا 640/000 بشكه صرفه جويى گردد.
فراسنه بيش از ديگر كشورهاى اروپايى بر صرف جويى روزانه 900/000
بشكه در مجموع دست يابد. براى كمك به دست يابى به اين هدف از صرفه
جويى غير مرتبط باايجاد انگيزه به وسيله قيمت ها استفاده شده است، كه منتج
از اقداماتى براى تنظيم معيارهايى در مورد ساختمانهاى جديد، ايجاد
انگيزه هاى مالى براى ترغب به ساخت تجهيزاتى كه فعلاہ موجود نمى باشد
و اختصاص 200 ميليون دلار در بودجه جارى براى كمك به تاعمين سرمايه
گذاريهاى صنعتى در زمينه صرفه جويى در انرژى مى باشد.
