آسیب شناسی مطبوعات جلد 3
لطفا منتظر باشید ...
با نگاهى به متون دينى و سيرهى پيامبر اسلام صلّى الله عليه وآله وسلّم و ائمهى اطهار عليهم السلام درمييابيم برخلاف برخى متصوفه كه با ادعاى رسيدن به حقيقت، دست از احكام الهى ميشويند، آنان كمال و هدايت را در پيروى از فقه و كلام دينى ميجستند، و راه عبوديت را در پيروى از اوامر خدا ميدانستند.
3. نويسندهى محترم تصور نموده است كه پيامبران از عمل به احكام فقهى سود نميجستند، بلكه حقيقت را در تجربهى دينيشان مييافتند و در واقع، شريعت را براى ديگران آوردهاند تا آنها مانند پيامبران به آن تجربهها دستيابند؛ در حالى كه انبيا و از جمله پيامبر اسلام صلّى الله عليه وآله وسلّم خود نيز مخاطب احكام الهى بودهاند، حتى به لحاظ موقعيت و جايگاه خاصشان علاوه بر احكام عمومي، احكام اختصاصى نيز داشتهاند كه ديگران موظف به انجام آن نبودهاند؛ مانند وجوب نماز شب براى پيامبر اسلام صلّى الله عليه وآله وسلّم . با نگاهى به سيرهى پيامبر اسلام صلّى الله عليه وآله وسلّم و بيانات ايشان درمييابيم كه آنان هم، با نماز به معارج الهى ميرسيدند و با عمل به احكام الهى موجب قرب بيشتر خود به خداوند و افزايش محبت خداوند نسبت به خود ميشدند.
در نماز است كه على عليه السلام چنان با خداى خود نزديك ميشود كه بيرون آمدن تير از پايش را درك نميكند و اصحابش بهترين وقت بيرون آمدن تير را هنگام نماز حضرت دانستند. شاهد ديگر بر تلازم شريعت و هدايت آن است كه خداوند، هيچگاه ايمان بدون عمل را نميپذيرد و از مؤمنان ميخواهد كه از آنچه (احكام و شريعت الهي) بر آنها نازل كرده است پيروى كنند.(11)
4. برخلاف تصور نويسندهى محترم، علماى دين، خصوصاً آنانكه پرچمدار نهضتهاى احياگر اسلامى بودهاند، تنها بر اجراى احكام فقهى تأكيد نداشتهاند، بلكه به تبليغ و اجراى تمامى آموزههاى دينى اقدام نمودهاند، كه نمونهى بارز و نزديك آن را ميتوان در مشى بنيانگذار جمهورى اسلامى ايران، حضرت امام خمينى (ره) و رهبر معظم انقلاب، حضرت آيت الله خامنهاى مشاهده نمود.
با مطالعهى احوال، آثار و بيانات اين دو شخصيت عظيمالشّأن در مييابيم كه رهبران اسلام و علماى دين، هميشه از خودسازى آغاز نموده و سپس براساس وظيفهى اسلامي، به رهبرى و سازندگى جامعهى اسلامى همت گماشتهاند؛ و همان گونه كه جامعه را به اجراى احكام دينى ترغيب و تشويق نمودهاند، به سلوك عرفانى و روحى و توجه به باطن و معناى عبادات و احكام نيز راهنمايى كردهاند. هنوز زمزمههاى عارفانهى امام امّت (ره) در تفسير سورهى حمد و در زمينهى مناجات شعبانيه، از خاطر امّت اسلامى ايران نرفته است؛ و بيانات عارفانهى رهبر معظم انقلاب در ديدارهاى جوانان و قشرهاى مختلف مردم، هميشه بر صفحهى دل ملت ايران پرتوافكن است.
5. نكتهى آخر آن است كه نويسندهى محترم، عنصر فقه را درعصر مهدويت كمرنگ ساخته و تأكيد و منش آن حضرت را با منش توجه به احكام شريعت يكى ندانسته، بلكه بر تجربهى دينى استوار دانسته است؛ حال آنكه با مراجعه به روايات مربوط به سيرهى امام زمان عجل الله تعالى فرجه الشريف آشكار ميشود كه تمام تلاش آن حضرت در اجراى احكام اسلامى و تعليم آموزههاى اسلام است؛ زيرا همانگونه كه از قرآن كريم نقل كرديم، قرب و محبت الهى و رشد و كمال آدمى در عمل به اين احكام و فراگيرى اين آموزههاست.