سید محمدعلی داعی نژاد، حسن رضائی مهر، علی اکبر مؤمنی، ابوالقاسم مقیمی حاجی، عباس بصیر، محمد ملک زاده، هبت الله صدر السادات زاده، احمد شجاعی، محمد جواد نوروزی، مهدی اکبری، محمد امین، غلامحسن محرمی، حمید کریمی؛ تهیه کننده: مرکز مطالعات و پژوهش های فرهنگی حوزه علمیه قم؛ با مقدمه و نظارت: عبدالحسین خسروپناه
مدرنيته و تجدد وضعيتى است كه از رنسانس به بعد در غرب پديدار شده است. وضعيتى نوآور و متجدد با مدلهاى مختلف كه گاهى از آن به تجدد ليبرالي، سازمانيافته، خودآگاه، ناخودآگاه، خوشبين و بدبين، تعبير ميشود. مدرنيتهاى كه امروزه مطرح ميشود، مطلق نو شدن نيست، بلكه وضعيت نوى است كه در غرب تحقق يافته است؛ مثلاً اگر كسى خانهاى قديمى را خراب كند و به جاى آن خانهاى نو بسازد، نميگوييم كه صاحب اين خانه به سوى تجدد و مدرنيته رفته است. وضعيت اجتماعى و اقتصادى ما هم تغييراتى يافته، اما نميتوان گفت كه جامعهى ما به سمت مدرنيته سوق پيدا كرده است؟ پس بايد به اين نكته توجّه داشته باشيم كه نبايد بين مدرنيته و هر چيز نوى خلط شود.