بخش دوّم: نهج البلاغه و مساله شورى - کاوشی در نهج البلاغه نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

کاوشی در نهج البلاغه - نسخه متنی

فخرالدین حجازی؛ همکاران: جعفر سبحانی، حسین رزمجو، سیداحمد خاتمی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

بخش دوّم:

نهج البلاغه و مساله شورى

«امير مؤمنان»- (عليه السلام)- در نهج البلاغه، پيرامون شورا و مشورت سخن گفته و مجموع سخنان او را مى‏توان در چند بخش خلاصه نمود:

1. ارزش مشورت و نظر خواهى

2. با چه كسى به مشورت بپردازيم و شرايط مستشار

3. موقعيت امام در برابر نظر خواهى

4. استدلال بر خلافت از طريق شورا

5. نظر امام در باره شورائى كه خليفه اول برگزيد

6. نظر امام در باره شوراى شش نفرى خليفه دوم اينك ما به گونه‏اى فشرده پيرامون هر شش موضع سخن مى‏گوئيم:

1- ارزش مشورت

«امير مؤمنان على»- (عليه السلام)- در سرزمين «صفين» خطابه تكان دهنده‏اى خواند. در نيمه سخن امام، مردى برخاست و در عين ابراز فرمانبردارى و اطاعت آن حضرت را به گرامى ستود.

در اين موقع امام به سخن خود ادامه داد و در ضمن بيانات خود فرمود: «فلا تكلّمونى بما تكلّم به الجبابرة، و لا تتحفّظوا منّى بما يتحفّظ به عند اهل‏

/ 251