حكومت چند ساله امير مؤمنان على (عليه السلام) مواجه با سه جريان مخالف در برابر خود بود:1- جاه طلبان و مقام پرستان كه در آغاز با على (عليه السلام) بيعت كرده بودند، تا بتوانند از اين راه به مقام و رياستى نائل آيند، اما پس از آنكه على (عليه السلام) به حكومت رسيد و ارزشهاى الهى را بجاى ارزشهاى پوسيده جاهلى نهاد اينان از حكومت حضرتش مأيوس شده و شروع به مخالفت با آن نموده و عليه حكومت اسلامى على (عليه السلام) شورش كردند. نام اين گروه در تاريخ اسلام «ناكثين» (پيمان شكنان) مىباشد.2- ظالمانى كه از حكومت پيشين بهرهها مىبردند، دزديها و غارتگريها مىنمودند و از اين راه اموال فراوانى بهم زده بودند، و با سر كار آمدن حكومت عدل على (عليه السلام) از تمام اين غارتگريها ممنوع گشته و به شدت با ستم آنان مبارزه شد. نام اين گروه در تاريخ اسلام «قاسطين» است.3- كوته فكران و خشكه مقدسان و ظاهر بينانى كه فقط براى آنها ظاهر مطرح است نه حقيقت، و به شدّت به عقيده باطلشان پاى بندند. نام اين گروه در تاريخ اسلام «مارقين» يا «خوارج» مىباشد. على (عليه السلام) اين سه جريان را اين گونه بيان مىفرمايد: «فلمّا نهضت بالأمر نكثت طائفة و مرقت أخرى و قسط آخرون» هنگامى كه به امر زمامدارى برخاستم گروهى عهد خود را شكستند، جمعى ديگر از
لطفا منتظر باشید ...
