به منظور تكميل بحث مطالبى را برمى شماريم كه در غنى ساختن انديشه و گردآورى عناصرى مفيد است كه بدان قدرت، استوارى و رسوخ بيش ترى مى دهد و بر زيبايى آن مى افزايد; اين كار وقتى ضرورت بيش ترى مى يابد كه ناديده انگاشتن آن موجب توجه خواننده و برانگيختن اين احساس در وى شود كه بحث ناتمام و ناقص است و چه بسا همين امر موجب شود كه وثوق خويش را بدان از دست داده و در اعتماد بدان دچار شك و ترديد شود. به علاوه، اين كار، لازمه امانت علمى است و وظيفه شرعى و وجدانى هم بدان فرمان مى دهد.