لطفا منتظر باشید ...
تكاياى مشهور دمشق
1 ـ تكيه سليمانيهاين تكيه به امر «سلطان سليمان قانونى» به سال 966 هجرى ساخته شد. همان گونه كه در ذكر قصر الابلق گفتيم، در ابتدا مكان آن «قصر الاماره فاطمى ها» بود كه سلطان ظاهر بيبرس، قصر الابلق را بجاى آن ساخت. اين قصر در دوره تيمور لنگ تخريب و سپس به دستور سلطان سليمان قانونى در دوره تسلط عثمانى ها، تكيه اى در مكان آن ساختند كه تاكنون پا برجا و به نام او مشهور است(216). اين تكيه از دو عمارت غربى و شرقى ساخته شده و در بناى آن از هندسه معمارى اسلامى، رومى بهره برده شده است.
تكيه به وسيله ديوارى احاطه و نبش خيابان اصلى دمشق پس از پل روگذر اصلى يوسف العظمه قرار دارد. داراى سه در اصلى و چندين گنبد كوچك و بزرگ است. قسمت مسقف داخلى آن به وسيله ستونهايى از سنگ برپاست و گنبدى بزرگ نيز بر فراز آن است. دو مناره نيز در سمت شرقى و غربى آن ساخته شده است.
تكيه سليمانيه در زلزله دمشق ويران شد و در سال 1159 هجرى «فتحى قلانسى» آن را ترميم كرد كه از آن هنگام، سربازان عثمانى در آن ساكن مى شدند. اكنون نيز بعنوان موزه و يك اثر تاريخى زيبا مورد بازديد سياحان است.
2 ـ تكيه سليميه
اين تكيه به وسيله سلطان سليم عثمانى در «صالحيه» ساخته شد كه در ذكر آثار تاريخى صالحيه به آن خواهيم پرداخت(217).
3 ـ تكيه شمس احمد پاشا
به وسيله «سلطان سليمان شمس احمد پاشا» والى عثمانى دمشق در پشت قلعه شهر ـ سمت جنوب آن ـ و كنار خندق ساخته شده است. در داخل اين تكيه حجره هايى براى صوفيه قرار دارد(218).
4 ـ تكيه مولويه
در سال 993 هجرى براى «فرقه مولويه» كه به جلال الدين رومى صاحب مثنوى منسوب بودند ساخته شد. اين مولويخانه در غرب جامع و دارالقرآن تنكز قرار دارد(219).
شايان گفتن است به علت كثرت صوفيه در داخل دمشق، تكيه ها و خانقاههاى مربوط به فرقه هاى مختلف فراوان است كه اكنون نيز موجود و مورد استفاده بوده و ذكر آنها در گنجايش اين مقال نيست.
