د ـ مقابر زنان بنى هاشم و منسوبان به خاندان رسالت
1 ـ قبر فضه، خادمه بزرگوار فاطمه(س)«فضه نوبيه» را دختر يكى از پادشاهان حبشه و يا هند دانسته اند(174). اين بانوى بزرگوار
سالها در خدمت فاطمه(س) قرار داشت و بيست سال سخنى جز كلمات قرآن از وى شنيده نشده است. طبق نقل مفسران در تفسير آيه
«هَلْ اَتى»
، فضه، بخاطر شركت در ايثار اهل بيت در دادن غذاى خود به مسكين و يتيم، مشمول اين آيه قرار گرفته است. على(ع) در باره اش دعا فرمود:
«اَلّلهم بارِكْ لَنا فى فِضَّتِنا».
در خدمت او بود و پس از رحلت ايشان در خدمت حسن(ع) و حسين(ع) و زينب عليها سلام قرار داشت. او در كنار خاندان نبوت در كربلا نيز حضور داشته و پس از بازگشت به مدينه، دوباره، به احتمال زياد همراه زينب(س) به شام برگشت و پس از وفات، در باب الصغير مدفون شد(175). قبر وى كمى بالاتر از مرقد عبدالله بن جعفر صادق(ع) و حدود يكصد مترى سمت چپ
آن يعنى در انتهاى غربى قبرستان قرار دارد. حجره و مرقد او گنبدى كوچك به رنگ سبز داشته و ديواره هاى آن از سنگ سياه است. در داخل آن حجره قبرى است چوبين كه با پارچه اى سبز پوشيده شده است.
2 ـ اسماء بنت عميس همسر جعفر بن ابيطالب(ع)
3 ـ ميمونه دختر امام حسن(ع)
4 ـ حميده دختر مسلم بن عقيل
اين سه بانوى بزرگوار در يك حجره و مقبره قرار دارند كه در پشت مقابر سكينه و ام كلثوم و در سمت چپ قبر عبدالله بن جعفر صادق(ع) واقع شده است. بر بالاى حجره آنان گنبدى به رنگ سبز و در داخل آن تابوتى بزرگ و چوبين ديده مى شود. حجره مذكور در سال 1330 هـ بازسازى شده و به وسيله پلكانى به زير زمين داخل آن راه است كه در آن جا هر سه قبر در كنار هم مى باشد.
قبر اول از «حميده دختر مسلم بن عقيل» ـ متوفى سال هفتاد هجرى ـ قبر دوم از «اسماء بنت عميس»، همسر جعفر طيار و على(ع) ـ متوفى سال 65 هجرى ـ و سوّمين قبر نيز از ميمونه دختر امام حسن(ع) است كه هر سه در داخل يك مقبره كاشيكارى شده و چوبين قرار دارند.
6 و 5 ـ قبور منسوب به ام سلمه و ام حبيبه، همسران رسول خدا(ص)
در انتهاى ديواره شرقى قبرستان كمى بالاتر از در اصلى و پس از قبر عبدالله بن سجاد(ع) ـ حجره اى بطور مستقل و جدا از ساير قبرستان است كه در آن دو قبر ام حبيبه و ام سلمه همسران رسول خدا(ص) ديده مى شود. قطع بيقين بايد گفت اين امر صحت ندارد زيرا ام سلمه و ام حبيبه هر دو در قبرستان بقيع در مدينه مدفون هستند.