به ره او چه غم آن را كه ز جان مي گذرد از مقيم حرم كعبه نباشد كمتر نه ز هجران تو غمگين نه ز وصلت شادم دل بيچاره از آن بيخبر است ار گاهى آه پيران كهن مي گذرد از افلاك چون ننالم كه مرا گريه كنان مي بيند
چون ننالم كه مرا گريه كنان مي بيند
كه ز جان در ره آن جان جهان مي گذرد آنكه گاهى ز در دير مغان مي گذرد كه بد و نيك جهان گذران مي گذرد شكوه از جور تو ما را به زبان مي گذرد هر كجا جلوه ى آن تازه جوان مي گذرد به ره خويش و ز من خنده زنان مي گذرد
به ره خويش و ز من خنده زنان مي گذرد
لطفا منتظر باشید ...
