رفتى و دارم اى پسر بى تو دل شكسته اى مي شكنى دل كسان اى پسر آه اگر شبى منتظرم به كنج غم گريه كنان نشانده اى زان دو كمند عنبرين تا نروم ز كوى تو غنچه لطيف خندد و پسته ولى چو آن دهنخون جگر خورد يقين هر كه چو هاتفش بود خون جگر خورد يقين هر كه چو هاتفش بود
جسمى و جسم لاغرى جانى و جان خسته اى سر زند آه آتشين از دل دلشكسته اى خود به كنار مدعى خنده زنان نشسته اى سلسله اى به پاى دل بسته و سخت بسته اى لب نگشوده غنچه اى خنده نكرده پسته اىكوكب نامساعدى طالع ناخجسته اى كوكب نامساعدى طالع ناخجسته اى